νεωτεροποιός

Ancient Greek

Etymology

From νεώτερος (neṓteros, “newer”) +‎ ποιέω (poiéō, “to make”) +‎ -ός (-ós).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ne.ɔː.te.ro.poi̯.ós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ne.o.te.ro.pyˈos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ne.o.te.ro.pyˈos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ne.o.te.ro.pyˈos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ne.o.te.ro.piˈos/

Adjective

νεωτεροποιός • (neōteropoiós) m or f (neuter νεωτεροποιόν); second declension

innovative, revolutionary

Declension

Second declension of νεωτεροποιός; νεωτεροποιόν (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	νεωτεροποιός neōteropoiós	νεωτεροποιόν neōteropoión	νεωτεροποιώ neōteropoiṓ	νεωτεροποιώ neōteropoiṓ	νεωτεροποιοί neōteropoioí	νεωτεροποιᾰ́ neōteropoiắ
Genitive	νεωτεροποιοῦ neōteropoioû	νεωτεροποιοῦ neōteropoioû	νεωτεροποιοῖν neōteropoioîn	νεωτεροποιοῖν neōteropoioîn	νεωτεροποιῶν neōteropoiôn	νεωτεροποιῶν neōteropoiôn
Dative	νεωτεροποιῷ neōteropoiōî	νεωτεροποιῷ neōteropoiōî	νεωτεροποιοῖν neōteropoioîn	νεωτεροποιοῖν neōteropoioîn	νεωτεροποιοῖς neōteropoioîs	νεωτεροποιοῖς neōteropoioîs
Accusative	νεωτεροποιόν neōteropoión	νεωτεροποιόν neōteropoión	νεωτεροποιώ neōteropoiṓ	νεωτεροποιώ neōteropoiṓ	νεωτεροποιούς neōteropoioús	νεωτεροποιᾰ́ neōteropoiắ
Vocative	νεωτεροποιέ neōteropoié	νεωτεροποιόν neōteropoión	νεωτεροποιώ neōteropoiṓ	νεωτεροποιώ neōteropoiṓ	νεωτεροποιοί neōteropoioí	νεωτεροποιᾰ́ neōteropoiắ
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	νεωτεροποιῶς neōteropoiôs		νεωτεροποιότερος neōteropoióteros		νεωτεροποιότᾰτος neōteropoiótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Further reading