-ός

See also: -ος, ὅσ', and ὅς

Ancient Greek

    Etymology 1

    From Proto-Indo-European *-ós (deverbal nominal suffix).

    Suffix

    -ός • (-ós)

    1. Forms agentive or patientive adjectives and nouns from the o-grade of a verbal root.
    Derived terms
    Ancient Greek terms suffixed with -ός (deverbal)
    ἀοιδός
    ἀρωγός
    δοκός
    δορός
    θοός
    ἱπποφορβός
    κοντός
    λοιπός
    λοπός
    λορδός
    μοιχός
    νομός
    ὁδός
    ὁλκός
    ὀρός
    πομπός
    ῥοικός
    σκοπός
    τομός
    τροφός
    τροχός
    ὑφορβός

    Etymology 2

    Suffix

    -ός • (-ós)

    1. stressed form of -ος (-os)
    Derived terms
    Ancient Greek terms suffixed with -ός
    ἀργός
    κνηκός
    λαμπαδοποιός
    λιθουργός
    νεωτεροποιός
    ὀρφνός
    πυρωπός
    σκαληνός
    σπανός
    ταρσός
    φορός
    ψοιθός
    This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.