σκοπός

Ancient Greek

Etymology

    From the root of σκέπτομαι (sképtomai, “I observe”) + -ός (-ós).[1]

    Pronunciation

     

    Noun

    σκοπός • (skopós) m (genitive σκοποῦ); second declension

    1. watcher, lookout
    2. protector, guardian
    3. spy, scout
    4. mark, target
    5. goal, aim

    Inflection

    Second declension of ὁ σκοπός; τοῦ σκοποῦ (Attic)
    Case / # Singular Dual Plural
    Nominative ὁ σκοπός
    ho skopós     		τὼ σκοπώ
    tṑ skopṓ     		οἱ σκοποί
    hoi skopoí
    Genitive τοῦ σκοποῦ
    toû skopoû     		τοῖν σκοποῖν
    toîn skopoîn     		τῶν σκοπῶν
    tôn skopôn
    Dative τῷ σκοπῷ
    tōî skopōî     		τοῖν σκοποῖν
    toîn skopoîn     		τοῖς σκοποῖς
    toîs skopoîs
    Accusative τὸν σκοπόν
    tòn skopón     		τὼ σκοπώ
    tṑ skopṓ     		τοὺς σκοπούς
    toùs skopoús
    Vocative σκοπέ
    skopé     		σκοπώ
    skopṓ     		σκοποί
    skopoí
    Notes:
    • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

    Derived terms

    Descendants

    • Greek: σκοπός (skopós)
      • → Romanian: scop
    • → Latin: scopus, scopos
    • ⇒ Translingual: Abroscopus

    References

    1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “σκοπέω, σκοπιά, σκοπός”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1358

    Further reading

    Greek

    Etymology

    From Ancient Greek σκοπός (skopós).

    Noun

    σκοπός • (skopós) m (plural σκοποί)

    1. goal (aim, desired result)
    2. guard (occupation)
    3. tune, melody

    Declension

    Declension of σκοπός
    singular plural
    nominative σκοπός (skopós) σκοποί (skopoí)
    genitive σκοπού (skopoú) σκοπών (skopón)
    accusative σκοπό (skopó) σκοπούς (skopoús)
    vocative σκοπέ (skopé) σκοποί (skopoí)
    • αντικατασκοπεία f (antikataskopeía, “counterintelligence”)
    • σκόπευση f (skópefsi, “aim, aiming”)
    • σκοπευτήριο n (skopeftírio, “rifle range”)
    • σκοπευτής m (skopeftís, “marksman”)
    • σκοπευτικός (skopeftikós, “shooting”)
    • σκοπεύτρια f (skopéftria, “markswoman”)
    • σκόπευτρο n (skópeftro, “viewfinder”)
    • σκοπεύω (skopévo, “aim, aim at”)
    • σκοπιά f (skopiá, “observation post, watchtower”)

    Descendants

    This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.