νικητήριος
Greek
Adjective
νικητήριος • (nikitírios) m (feminine νικητήρια, neuter νικητήριο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | νικητήριος (nikitírios) | νικητήρια (nikitíria) | νικητήριο (nikitírio) | νικητήριοι (nikitírioi) | νικητήριες (nikitíries) | νικητήρια (nikitíria) | |
| genitive | νικητήριου (nikitíriou) | νικητήριας (nikitírias) | νικητήριου (nikitíriou) | νικητήριων (nikitírion) | νικητήριων (nikitírion) | νικητήριων (nikitírion) | |
| accusative | νικητήριο (nikitírio) | νικητήρια (nikitíria) | νικητήριο (nikitírio) | νικητήριους (nikitírious) | νικητήριες (nikitíries) | νικητήρια (nikitíria) | |
| vocative | νικητήριε (nikitírie) | νικητήρια (nikitíria) | νικητήριο (nikitírio) | νικητήριοι (nikitírioi) | νικητήριες (nikitíries) | νικητήρια (nikitíria) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο νικητήριος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο νικητήριος, etc.)
Related terms
- see: νίκη f (níki, “victory”)