ξένη

See also: Ξένη

Ancient Greek

Pronunciation

 

Adjective

ξένη • (xénē)

  1. nominative/vocative feminine singular of ξένος (xénos)

Noun

ξένη • (xénē) f (genitive ξένης); first declension

  1. female stranger, foreigner

Declension

First declension of ἡ ξένη; τῆς ξένης (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ἡ ξένη
hē xénē 		τὼ ξένᾱ
tṑ xénā 		αἱ ξέναι
hai xénai
Genitive τῆς ξένης
tês xénēs 		τοῖν ξέναιν
toîn xénain 		τῶν ξενῶν
tôn xenôn
Dative τῇ ξένῃ
tēî xénēi 		τοῖν ξέναιν
toîn xénain 		ταῖς ξέναις
taîs xénais
Accusative τὴν ξένην
tḕn xénēn 		τὼ ξένᾱ
tṑ xénā 		τᾱ̀ς ξένᾱς
tā̀s xénās
Vocative ξένη
xénē 		ξένᾱ
xénā 		ξέναι
xénai
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Greek

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkseni/
  • Hyphenation: ξέ‧νη
  • Homophones: Ξένη (Xéni), ξένοι (xénoi)

Noun

ξένη • (xéni) f (plural ξένες, masculine ξένος)

  1. foreigner, alien

Declension

Declension of ξένη
singular plural
nominative ξένη (xéni) ξένες (xénes)
genitive ξένης (xénis) ξένων (xénon)
accusative ξένη (xéni) ξένες (xénes)
vocative ξένη (xéni) ξένες (xénes)

Adjective

ξένη • (xéni)

  1. nominative/accusative/vocative feminine singular of ξένος (xénos)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.