ξένος

Ancient Greek

Alternative forms

ξεῖνος (xeînos) — Epic, Ionic
ξέννος (xénnos) — Aeolic

Etymology

From earlier ξένϝος (xénwos), from Proto-Hellenic *ksénwos, which Beekes tentatively considers Pre-Greek; he also mentions attempts to connect the term to Proto-Indo-European *gʰóstis (“guest”).^[1] However, compare Avestan 𐬑𐬱𐬥𐬀𐬎 (xšnau), as well as Albanian huaj (“alien”), from Proto-Albanian *ksōn(w)ja.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksé.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkse.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkse.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkse.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈkse.nos/

Adjective

ξένος • (xénos) m (feminine ξένη, neuter ξένον); first/second declension

foreign
strange, unusual

Declension

First and second declension of ξένος; ξένη; ξένον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ξένος xénos	ξένη xénē	ξένον xénon	ξένω xénō	ξένᾱ xénā	ξένω xénō	ξένοι xénoi	ξέναι xénai	ξένᾰ xénă
Genitive	ξένου xénou	ξένης xénēs	ξένου xénou	ξένοιν xénoin	ξέναιν xénain	ξένοιν xénoin	ξένων xénōn	ξένων xénōn	ξένων xénōn
Dative	ξένῳ xénōi	ξένῃ xénēi	ξένῳ xénōi	ξένοιν xénoin	ξέναιν xénain	ξένοιν xénoin	ξένοις xénois	ξέναις xénais	ξένοις xénois
Accusative	ξένον xénon	ξένην xénēn	ξένον xénon	ξένω xénō	ξένᾱ xénā	ξένω xénō	ξένους xénous	ξένᾱς xénās	ξένᾰ xénă
Vocative	ξένε xéne	ξένη xénē	ξένον xénon	ξένω xénō	ξένᾱ xénā	ξένω xénō	ξένοι xénoi	ξέναι xénai	ξένᾰ xénă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ξένως xénōs			ξενώτερος xenṓteros			ξενώτᾰτος xenṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and second declension of ξένος; ξένᾱ; ξένον (Doric)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ξένος xénos	ξένᾱ xénā	ξένον xénon	ξένω xénō	ξένᾱ xénā	ξένω xénō	ξένοι xénoi	ξέναι xénai	ξένᾰ xénă
Genitive	ξένοιο xénoio	ξένᾱς xénās	ξένοιο xénoio	ξένοιν xénoin	ξέναιν xénain	ξένοιν xénoin	ξένων xénōn	ξενᾶν xenân	ξένων xénōn
Dative	ξένῳ xénōi	ξένᾳ xénāi	ξένῳ xénōi	ξένοιν xénoin	ξέναιν xénain	ξένοιν xénoin	ξένοις xénois	ξέναις xénais	ξένοις xénois
Accusative	ξένον xénon	ξένᾱν xénān	ξένον xénon	ξένω xénō	ξένᾱ xénā	ξένω xénō	ξένους xénous	ξένᾱς xénās	ξένᾰ xénă
Vocative	ξένε xéne	ξένᾱ xénā	ξένον xénon	ξένω xénō	ξένᾱ xénā	ξένω xénō	ξένοι xénoi	ξέναι xénai	ξένᾰ xénă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ξένως xénōs			ξενώτερος xenṓteros			ξενώτᾰτος xenṓtătos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Descendants

Greek: ξένος (xénos)

Descendants

From the neuter singular:

→ Afrikaans: xenon
→ Albanian: ksenon
→ Arabic: إِكْسِينُون (ʔiksinōn)
→ Armenian: քսենոն (kʻsenon)
→ Asturian: xenón
→ Basque: xenona
→ Belarusian: ксэнон (ksenón)
→ Breton: ksenon
→ Bulgarian: ксенон (ksenon)
→ Catalan: xenó
→ Cornish: xenon
→ Crimean Tatar: ksenon
→ Czech: xenon
→ Danish: xenon
→ Dutch: xenon
→ Esperanto: ksenono
→ Estonian: ksenoon
→ Faroese: xenon
→ Finnish: ksenon
→ French: xénon
→ Friulian: xenon
→ Galician: xenon
→ Georgian: ქსენონი (ksenoni)
→ German: Xenon
→ Greek: ξένο (xéno)
→ Hebrew: קסנון (ksinón)
→ Hungarian: xenon
→ Icelandic: xenon
→ Ido: xenio
→ Interlingua: xenon
→ Irish: xeanón
→ Italian: xenon, xeno
→ Japanese: キセノン (kisenon)
→ Kashubian: ksenón
→ Kazakh: ксенон (ksenon)
→ Korean: 크세논 (keusenon), 제논 (jenon)
→ New Latin: xenon
→ Latvian: ksenons
→ Limburgish: ksenon
→ Lithuanian: ksenonas
→ Luxembourgish: Xenon
→ Macedonian: ксенон (ksenon)
→ Malay: xenon
→ Maltese: ksenon
→ Manx: xenon
→ Mongolian: ксенон (ksenon)
→ Norwegian Bokmål: xenon
→ Norwegian Nynorsk: xenon
→ Occitan: xenon
→ Persian: زنون
→ Polish: ksenon
→ Portuguese: xenônio, xenónio
→ Romanian: xenon
→ Russian: ксено́н (ksenón)
→ Northern Sami: xenon
→ Scottish Gaelic: xeanon
→ Serbo-Croatian: ksènōn
→ Slovak: xenón
→ Slovene: ksenon
→ Spanish: xenón
→ Swedish: xenon
→ Tajik: ksenon
→ Tamil: செனன் (ceṉaṉ), செனான் (ceṉāṉ)
→ Thai: ซีนอน (sii-nɔ̂n)
→ Turkish: ksenon
→ Ukrainian: ксенон (ksenon)
→ Uzbek: ксенон (ksenon)
→ Vietnamese: xenon
→ Volapük: xenonin
→ Welsh: senon
→ West Frisian: xenon

Noun

ξένος • (xénos) m (genitive ξένου); second declension

of parties giving or receiving hospitality: host and much more commonly guest
stranger
one who is hired: hired worker, mercenary
foreigner

Declension

Second declension of ὁ ξένος; τοῦ ξένου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ ξένος ho xénos	τὼ ξένω tṑ xénō	οἱ ξένοι hoi xénoi
Genitive	τοῦ ξένου toû xénou	τοῖν ξένοιν toîn xénoin	τῶν ξένων tôn xénōn
Dative	τῷ ξένῳ tōî xénōi	τοῖν ξένοιν toîn xénoin	τοῖς ξένοις toîs xénois
Accusative	τὸν ξένον tòn xénon	τὼ ξένω tṑ xénō	τοὺς ξένους toùs xénous
Vocative	ξένε xéne	ξένω xénō	ξένοι xénoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Second declension of ὁ ξένος; τοῦ ξένω (Laconian)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ ξένος ho xénos	τὼ ξένω tṑ xénō	τοὶ ξένοι toì xénoi
Genitive	τοῦ ξένω toû xénō	τοῖν ξένοιν toîn xénoin	τῶν ξένων tôn xénōn
Dative	τῷ ξένῳ tōî xénōi	τοῖν ξένοιν toîn xénoin	τοῖς ξένοις toîs xénois
Accusative	τὸν ξένον tòn xénon	τὼ ξένω tṑ xénō	τὼς ξένως tṑs xénōs
Vocative	ξένε xéne	ξένω xénō	ξένοι xénoi
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Derived terms

Ἄξεινος (Áxeinos)
Ἀριστόξενος (Aristóxenos)
εὔξενος (eúxenos)
Μενέξενος (Menéxenos)
ξενηλασία (xenēlasía)
ξενῐ́ᾱ (xenĭ́ā)
ξενῐ́ζω (xenĭ́zō)
ξενῐκός (xenĭkós)
ξένῐος (xénĭos)
Ξενοκλῆς (Xenoklês)
Ξενοκράτης (Xenokrátēs)
ξενοκτόνος (xenoktónos)
Ξενοφάνης (Xenophánēs)
ξενοφῠ́λᾰξ (xenophŭ́lăx)
Ξενοφῶν (Xenophôn)
Πολυξένη (Poluxénē)
Πρόξενος (Próxenos)
πρόξενος (próxenos)
Τιμόξενος (Timóxenos)
Φιλόξενος (Philóxenos)
φιλόξενος (philóxenos)

Descendants

English: xeno-
Greek: ξένος (xénos)

References

^ Beekes, Robert S. P. (2010) “ξένος”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1034

Greek

Etymology

From Ancient Greek ξένος (xénos).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈkse.nos/
Hyphenation: ξέ‧νος

Adjective

ξένος • (xénos) m (feminine ξένη, neuter ξένο)

Declension

Declension of ξένος
	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ξένος (xénos)	ξένη (xéni)	ξένο (xéno)	ξένοι (xénoi)	ξένες (xénes)	ξένα (xéna)
genitive	ξένου (xénou)	ξένης (xénis)	ξένου (xénou)	ξένων (xénon)	ξένων (xénon)	ξένων (xénon)
accusative	ξένο (xéno)	ξένη (xéni)	ξένο (xéno)	ξένους (xénous)	ξένες (xénes)	ξένα (xéna)
vocative	ξένε (xéne)	ξένη (xéni)	ξένο (xéno)	ξένοι (xénoi)	ξένες (xénes)	ξένα (xéna)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ξένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ξένος, etc.)

Synonyms

see: αλλοδαπός (allodapós)

Related terms

αξενία f (axenía, “inhospitality”)
άξενος (áxenos, “inhospitable”)
αποξενώνω (apoxenóno, “alienate”)
αποξένωση f (apoxénosi, “alienation, estrangement”)
αφιλοξενία f (afiloxenía, “inhospitality”)
ξεναγός m or f (xenagós, “guide”)
ξενηλασία f (xenilasía, “anti-immigrant”)
ξενίζω (xenízo)
ξενικός (xenikós, “foreign”, adjective)
ξένιος (xénios, epithet of Zeus)
ξενισμός m (xenismós)
ξενιστής m (xenistís, “biological host”)
ξενιτεύομαι (xenitévomai, “to emigrate”)
ξενιτιά f (xenitiá, “foreign lands”)
ξενο- (xeno-, prefix)
ξένον n (xénon, “xenon”)
παράξενος (paráxenos, “strange, weird”)
προξενεύω (proxenévo)
πρόξενος m (próxenos, “consul; who causes”)
προξενώ (proxenó, “to cause”)
φιλοξενώ (filoxenó, “host”)

Noun

ξένος • (xénos) m (plural ξένοι, feminine ξένη)

Declension

Declension of **ξένος**
	singular	plural
nominative	ξένος (xénos)	ξένοι (xénoi)
genitive	ξένου (xénou)	ξένων (xénon)
accusative	ξένο (xéno)	ξένους (xénous)
vocative	ξένε (xéne)	ξένοι (xénoi)

Synonyms

αλλοδαπός m (allodapós)

[1] Beekes, Robert S. P. (2010) “ξένος”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1034

[1]

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Descendants

Noun

Declension

Derived terms

Descendants

References

Further reading

Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Synonyms

Related terms

Noun

Declension

Synonyms