Φιλόξενος

Ancient Greek

Etymology

From φιλόξενος (philóxenos, “hospitable”), from φίλος (phílos) +‎ ξένος (xénos).

Pronunciation

 

Proper noun

Φιλόξενος • (Philóxenos) m (genitive Φιλοξένου); second declension

  1. a male given name, Philoxenus

Declension

Second declension of ὁ Φιλόξενος; τοῦ Φιλοξένου (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ὁ Φιλόξενος
ho Philóxenos 		τὼ Φιλοξένω
tṑ Philoxénō 		οἱ Φιλόξενοι
hoi Philóxenoi
Genitive τοῦ Φιλοξένου
toû Philoxénou 		τοῖν Φιλοξένοιν
toîn Philoxénoin 		τῶν Φιλοξένων
tôn Philoxénōn
Dative τῷ Φιλοξένῳ
tōî Philoxénōi 		τοῖν Φιλοξένοιν
toîn Philoxénoin 		τοῖς Φιλοξένοις
toîs Philoxénois
Accusative τὸν Φιλόξενον
tòn Philóxenon 		τὼ Φιλοξένω
tṑ Philoxénō 		τοὺς Φιλοξένους
toùs Philoxénous
Vocative Φιλόξενε
Philóxene 		Φιλοξένω
Philoxénō 		Φιλόξενοι
Philóxenoi
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.