ξεῖνος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksêː.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈksi.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈksi.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈksi.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈksi.nos/

Adjective

ξεῖνος • (xeînos) m (feminine ξείνη, neuter ξεῖνον); first/second declension

Epic and Ionic form of ξένος (xénos)

Declension

First and second declension of ξεῖνος; ξείνη; ξεῖνον (Epic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ξεῖνος xeînos	ξείνη xeínē	ξεῖνον xeînon	ξείνω xeínō	ξείνᾱ xeínā	ξείνω xeínō	ξεῖνοι xeînoi	ξεῖναι xeînai	ξεῖνᾰ xeînă
Genitive	ξείνου / ξεινοῖο / ξείνοιο / ξεινόο / ξείνοο xeínou / xeinoîo / xeínoio / xeinóo / xeínoo	ξείνης xeínēs	ξείνου / ξεινοῖο / ξείνοιο / ξεινόο / ξείνοο xeínou / xeinoîo / xeínoio / xeinóo / xeínoo	ξείνοιν / ξείνοιῐν xeínoi(ĭ)n	ξείναιν / ξείναιῐν / ξείνῃῐν xeínain / xeínaiĭn / xeínēiĭn	ξείνοιν / ξείνοιῐν xeínoi(ĭ)n	ξείνων xeínōn	ξεινᾱ́ων / ξεινέ͜ων / ξεινῶν xeinā́ōn / xeiné͜ōn / xeinôn	ξείνων xeínōn
Dative	ξείνῳ xeínōi	ξείνῃ xeínēi	ξείνῳ xeínōi	ξείνοιν / ξείνοιῐν xeínoi(ĭ)n	ξείναιν / ξείναιῐν / ξείνῃῐν xeínain / xeínaiĭn / xeínēiĭn	ξείνοιν / ξείνοιῐν xeínoi(ĭ)n	ξείνοισῐ / ξείνοισῐν / ξείνοις xeínoisĭ(n) / xeínois	ξείνῃσῐ / ξείνῃσῐν / ξείνῃς / ξείναις xeínēisĭ(n) / xeínēis / xeínais	ξείνοισῐ / ξείνοισῐν / ξείνοις xeínoisĭ(n) / xeínois
Accusative	ξεῖνον xeînon	ξείνην xeínēn	ξεῖνον xeînon	ξείνω xeínō	ξείνᾱ xeínā	ξείνω xeínō	ξείνους xeínous	ξείνᾱς xeínās	ξεῖνᾰ xeînă
Vocative	ξεῖνε xeîne	ξείνη xeínē	ξεῖνον xeînon	ξείνω xeínō	ξείνᾱ xeínā	ξείνω xeínō	ξεῖνοι xeînoi	ξεῖναι xeînai	ξεῖνᾰ xeînă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ξείνως xeínōs			ξεινότερος xeinóteros			ξεινότᾰτος xeinótătos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

First and second declension of ξεῖνος; ξείνη; ξεῖνον (Ionic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ξεῖνος xeînos	ξείνη xeínē	ξεῖνον xeînon	ξείνω xeínō	ξείνᾱ xeínā	ξείνω xeínō	ξεῖνοι xeînoi	ξεῖναι xeînai	ξεῖνᾰ xeînă
Genitive	ξείνου xeínou	ξείνης xeínēs	ξείνου xeínou	ξείνοιν xeínoin	ξείναιν xeínain	ξείνοιν xeínoin	ξείνων xeínōn	ξεινέων / ξεινῶν xeinéōn / xeinôn	ξείνων xeínōn
Dative	ξείνῳ xeínōi	ξείνῃ xeínēi	ξείνῳ xeínōi	ξείνοιν xeínoin	ξείναιν xeínain	ξείνοιν xeínoin	ξείνοισῐ / ξείνοισῐν / ξείνοις xeínoisĭ(n) / xeínois	ξείνῃσῐ / ξείνῃσῐν xeínēisĭ(n)	ξείνοισῐ / ξείνοισῐν / ξείνοις xeínoisĭ(n) / xeínois
Accusative	ξεῖνον xeînon	ξείνην xeínēn	ξεῖνον xeînon	ξείνω xeínō	ξείνᾱ xeínā	ξείνω xeínō	ξείνους xeínous	ξείνᾱς xeínās	ξεῖνᾰ xeînă
Vocative	ξεῖνε xeîne	ξείνη xeínē	ξεῖνον xeînon	ξείνω xeínō	ξείνᾱ xeínā	ξείνω xeínō	ξεῖνοι xeînoi	ξεῖναι xeînai	ξεῖνᾰ xeînă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ξείνως xeínōs			ξεινότερος xeinóteros			ξεινότᾰτος xeinótătos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Noun

ξεῖνος • (xeînos) m (genitive ξείνου); second declension

Epic and Ionic form of ξένος (xénos)

Declension

Second declension of ξεῖνος; ξείνου (Epic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ξεῖνος xeînos	ξείνω xeínō	ξεῖνοι xeînoi
Genitive	ξείνου / ξεινοῖο / ξείνοιο / ξεινόο / ξείνοο xeínou / xeinoîo / xeínoio / xeinóo / xeínoo	ξείνοιν / ξείνοιῐν xeínoi(ĭ)n	ξείνων xeínōn
Dative	ξείνῳ xeínōi	ξείνοιν / ξείνοιῐν xeínoi(ĭ)n	ξείνοισῐ / ξείνοισῐν / ξείνοις xeínoisĭ(n) / xeínois
Accusative	ξεῖνον xeînon	ξείνω xeínō	ξείνους xeínous
Vocative	ξεῖνε xeîne	ξείνω xeínō	ξεῖνοι xeînoi
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Second declension of ὁ ξεῖνος; τοῦ ξείνου (Ionic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ ξεῖνος ho xeînos	τὼ ξείνω tṑ xeínō	οἱ ξεῖνοι hoi xeînoi
Genitive	τοῦ ξείνου toû xeínou	τοῖν ξείνοιν toîn xeínoin	τῶν ξείνων tôn xeínōn
Dative	τῷ ξείνῳ tōî xeínōi	τοῖν ξείνοιν toîn xeínoin	τοῖσῐ / τοῖσῐν ξείνοισῐ / ξείνοισῐν / ξείνοις toîsĭ(n) xeínoisĭ(n) / xeínois
Accusative	τὸν ξεῖνον tòn xeînon	τὼ ξείνω tṑ xeínō	τοὺς ξείνους toùs xeínous
Vocative	ξεῖνε xeîne	ξείνω xeínō	ξεῖνοι xeînoi
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.