ξείνοιο

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksěː.noi̯.o/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈksi.ny.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈksi.ny.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈksi.ny.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈksi.ni.o/

Adjective

ξείνοιο • (xeínoio)

(Epic) masculine/neuter genitive singular of ξεῖνος (xeînos)

Noun

ξείνοιο • (xeínoio)

(Epic) genitive singular of ξεῖνος (xeînos)