ξενοδοχεῖον

Ancient Greek

Etymology

From ξένος (xénos, “foreign”) and δοχεῖον (dokheîon, “holder”).

Pronunciation

 

Noun

ξενοδοχεῖον • (xenodokheîon) n (genitive ξενοδοχείου); second declension

  1. inn, place for strangers to lodge in

Inflection

Second declension of τὸ ξενοδοχεῖον; τοῦ ξενοδοχείου (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative τὸ ξενοδοχεῖον
tò xenodokheîon 		τὼ ξενοδοχείω
tṑ xenodokheíō 		τᾰ̀ ξενοδοχεῖᾰ
tằ xenodokheîă
Genitive τοῦ ξενοδοχείου
toû xenodokheíou 		τοῖν ξενοδοχείοιν
toîn xenodokheíoin 		τῶν ξενοδοχείων
tôn xenodokheíōn
Dative τῷ ξενοδοχείῳ
tōî xenodokheíōi 		τοῖν ξενοδοχείοιν
toîn xenodokheíoin 		τοῖς ξενοδοχείοις
toîs xenodokheíois
Accusative τὸ ξενοδοχεῖον
tò xenodokheîon 		τὼ ξενοδοχείω
tṑ xenodokheíō 		τᾰ̀ ξενοδοχεῖᾰ
tằ xenodokheîă
Vocative ξενοδοχεῖον
xenodokheîon 		ξενοδοχείω
xenodokheíō 		ξενοδοχεῖᾰ
xenodokheîă
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

  • Greek: ξενοδοχείο (xenodocheío)
  • Latin: xenodochium

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.