ξενοκτονέω

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From ξενοκτόνος (xenoktónos) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

Verb

ξενοκτονέω • (xenoktonéō)

  1. to slay guests or strangers
    • 100 BCE – 1 BCE, Diodorus Siculus, Bibliotheca 4.18:
      μετὰ δὲ τὸν Ἀνταίου θάνατον παρελθὼν εἰς Αἴγυπτον ἀνεῖλε Βούσιριν τὸν βασιλέα ξενοκτονοῦντα τοὺς παρεπιδημοῦντας
      metà dè tòn Antaíou thánaton parelthṑn eis Aígupton aneîle Boúsirin tòn basiléa xenoktonoûnta toùs parepidēmoûntas
      (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

   Present: ξενοκτονέω, ξενοκτονέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξενοκτονέω ξενοκτονέεις ξενοκτονέει ξενοκτονέετον ξενοκτονέετον ξενοκτονέομεν ξενοκτονέετε ξενοκτονέουσῐ(ν)
subjunctive ξενοκτονέω ξενοκτονέῃς ξενοκτονέῃ ξενοκτονέητον ξενοκτονέητον ξενοκτονέωμεν ξενοκτονέητε ξενοκτονέωσῐ(ν)
optative ξενοκτονέοιμῐ ξενοκτονέοις ξενοκτονέοι ξενοκτονέοιτον ξενοκτονεοίτην ξενοκτονέοιμεν ξενοκτονέοιτε ξενοκτονέοιεν
imperative   ξενοκτόνεε ξενοκτονεέτω ξενοκτονέετον ξενοκτονεέτων   ξενοκτονέετε ξενοκτονεόντων
middle/
passive 		indicative ξενοκτονέομαι ξενοκτονέῃ / ξενοκτονέει ξενοκτονέεται ξενοκτονέεσθον ξενοκτονέεσθον ξενοκτονεόμεθᾰ ξενοκτονέεσθε ξενοκτονέονται
subjunctive ξενοκτονέωμαι ξενοκτονέῃ ξενοκτονέηται ξενοκτονέησθον ξενοκτονέησθον ξενοκτονεώμεθᾰ ξενοκτονέησθε ξενοκτονέωνται
optative ξενοκτονεοίμην ξενοκτονέοιο ξενοκτονέοιτο ξενοκτονέοισθον ξενοκτονεοίσθην ξενοκτονεοίμεθᾰ ξενοκτονέοισθε ξενοκτονέοιντο
imperative   ξενοκτονέου ξενοκτονεέσθω ξενοκτονέεσθον ξενοκτονεέσθων   ξενοκτονέεσθε ξενοκτονεέσθων
active middle/passive
infinitive ξενοκτονέειν ξενοκτονέεσθαι
participle m ξενοκτονέων ξενοκτονεόμενος
f ξενοκτονέουσᾰ ξενοκτονεομένη
n ξενοκτονέον ξενοκτονεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ξενοκτονῶ, ξενοκτονοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξενοκτονῶ ξενοκτονεῖς ξενοκτονεῖ ξενοκτονεῖτον ξενοκτονεῖτον ξενοκτονοῦμεν ξενοκτονεῖτε ξενοκτονοῦσῐ(ν)
subjunctive ξενοκτονῶ ξενοκτονῇς ξενοκτονῇ ξενοκτονῆτον ξενοκτονῆτον ξενοκτονῶμεν ξενοκτονῆτε ξενοκτονῶσῐ(ν)
optative ξενοκτονοίην / ξενοκτονοῖμῐ ξενοκτονοίης / ξενοκτονοῖς ξενοκτονοίη / ξενοκτονοῖ ξενοκτονοῖτον / ξενοκτονοίητον ξενοκτονοίτην / ξενοκτονοιήτην ξενοκτονοῖμεν / ξενοκτονοίημεν ξενοκτονοῖτε / ξενοκτονοίητε ξενοκτονοῖεν / ξενοκτονοίησᾰν
imperative   ξενοκτόνει ξενοκτονείτω ξενοκτονεῖτον ξενοκτονείτων   ξενοκτονεῖτε ξενοκτονούντων
middle/
passive 		indicative ξενοκτονοῦμαι ξενοκτονεῖ,
ξενοκτονῇ 		ξενοκτονεῖται ξενοκτονεῖσθον ξενοκτονεῖσθον ξενοκτονούμεθᾰ ξενοκτονεῖσθε ξενοκτονοῦνται
subjunctive ξενοκτονῶμαι ξενοκτονῇ ξενοκτονῆται ξενοκτονῆσθον ξενοκτονῆσθον ξενοκτονώμεθᾰ ξενοκτονῆσθε ξενοκτονῶνται
optative ξενοκτονοίμην ξενοκτονοῖο ξενοκτονοῖτο ξενοκτονοῖσθον ξενοκτονοίσθην ξενοκτονοίμεθᾰ ξενοκτονοῖσθε ξενοκτονοῖντο
imperative   ξενοκτονοῦ ξενοκτονείσθω ξενοκτονεῖσθον ξενοκτονείσθων   ξενοκτονεῖσθε ξενοκτονείσθων
active middle/passive
infinitive ξενοκτονεῖν ξενοκτονεῖσθαι
participle m ξενοκτονῶν ξενοκτονούμενος
f ξενοκτονοῦσᾰ ξενοκτονουμένη
n ξενοκτονοῦν ξενοκτονούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.