ξεχωρίζω

Greek

Etymology

From the Byzantine Greek infinitive ἐξεχώρισα (exekhṓrisa), from Koine Greek ἐκχωρίζω (ekkhōrízō), from ἐκ- (ek-) +‎ χωρίζω (khōrízō).

Pronunciation

  • IPA(key): /kse.xoˈɾi.zo/
  • Hyphenation: ξε‧χω‧ρί‧ζω

Verb

ξεχωρίζω • (xechorízo) (past ξεχώρισα, passive ξεχωρίζομαι, p‑past ξεχωρίστηκα, ppp ξεχωρισμένος)

  1. (transitive) to divide, separate
  2. (transitive) to distinguish, tell the difference
  3. (intransitive) to stand out, stick out

Conjugation

ξεχωρίζω   ξεχωρίζομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg ξεχωρίσω ξεχωρίζομαι ξεχωριστώ
2 sg ξεχωρίζεις ξεχωρίσεις ξεχωρίζεσαι ξεχωριστείς
3 sg ξεχωρίζει ξεχωρίσει ξεχωρίζεται ξεχωριστεί
1 pl ξεχωρίζουμε, [‑ομε] ξεχωρίσουμε, [‑ομε] ξεχωριζόμαστε ξεχωριστούμε
2 pl ξεχωρίζετε ξεχωρίσετε ξεχωρίζεστε, ξεχωριζόσαστε ξεχωριστείτε
3 pl ξεχωρίζουν(ε) ξεχωρίσουν(ε) ξεχωρίζονται ξεχωριστούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg ξεχώριζα ξεχώρισα ξεχωριζόμουν(α) ξεχωρίστηκα
2 sg ξεχώριζες ξεχώρισες ξεχωριζόσουν(α) ξεχωρίστηκες
3 sg ξεχώριζε ξεχώρισε ξεχωριζόταν(ε) ξεχωρίστηκε
1 pl ξεχωρίζαμε ξεχωρίσαμε ξεχωριζόμασταν, (‑όμαστε) ξεχωριστήκαμε
2 pl ξεχωρίζατε ξεχωρίσατε ξεχωριζόσασταν, (‑όσαστε) ξεχωριστήκατε
3 pl ξεχώριζαν, ξεχωρίζαν(ε) ξεχώρισαν, ξεχωρίσαν(ε) ξεχωρίζονταν, (ξεχωριζόντουσαν) ξεχωρίστηκαν, ξεχωριστήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα ξεχωρίσω ➤ θα ξεχωρίζομαι ➤ θα ξεχωριστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα ξεχωρίζεις, … θα ξεχωρίσεις, … θα ξεχωρίζεσαι, … θα ξεχωριστείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … ξεχωρίσει
  έχω, έχεις, … ξεχωρισμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … ξεχωριστεί
  είμαι, είσαι, … ξεχωρισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … ξεχωρίσει
  είχα, είχες, … ξεχωρισμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … ξεχωριστεί
  ήμουν, ήσουν, … ξεχωρισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … ξεχωρίσει
  θα έχω, θα έχεις, … ξεχωρισμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … ξεχωριστεί
  θα είμαι, θα είσαι, … ξεχωρισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg ξεχώριζε ξεχώρισε — ξεχωρίσου
2 pl ξεχωρίζετε ξεχωρίστε ξεχωρίζεστε ξεχωριστείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ ξεχωρίζοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας ξεχωρίσει ➤ ξεχωρισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ ξεχωρίσει ξεχωριστεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.