ξυγκείμενε

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksyŋ.kěː.me.ne/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ksyŋˈki.me.ne/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ksyɲˈɟi.me.ne/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ksyɲˈɟi.me.ne/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ksiɲˈɟi.me.ne/

Participle

ξυγκείμενε • (xunkeímene)

masculine vocative singular of ξυγκείμενος (xunkeímenos)