ξυγκείμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksyŋ.kěː.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ksyŋˈki.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ksyɲˈɟi.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ksyɲˈɟi.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ksiɲˈɟi.me.nos/

Participle

ξυγκείμενος • (xunkeímenos) m (feminine ξυγκειμένη, neuter ξυγκείμενον); first/second declension

present mediopassive participle of ξύγκειμαι (xúnkeimai)

Declension

First and second declension of ξυγκείμενος; ξυγκειμένη; ξυγκείμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ξυγκείμενος xunkeímenos	ξυγκειμένη xunkeiménē	ξυγκείμενον xunkeímenon	ξυγκειμένω xunkeiménō	ξυγκειμένᾱ xunkeiménā	ξυγκειμένω xunkeiménō	ξυγκείμενοι xunkeímenoi	ξυγκείμεναι xunkeímenai	ξυγκείμενᾰ xunkeímenă
Genitive	ξυγκειμένου xunkeiménou	ξυγκειμένης xunkeiménēs	ξυγκειμένου xunkeiménou	ξυγκειμένοιν xunkeiménoin	ξυγκειμέναιν xunkeiménain	ξυγκειμένοιν xunkeiménoin	ξυγκειμένων xunkeiménōn	ξυγκειμένων xunkeiménōn	ξυγκειμένων xunkeiménōn
Dative	ξυγκειμένῳ xunkeiménōi	ξυγκειμένῃ xunkeiménēi	ξυγκειμένῳ xunkeiménōi	ξυγκειμένοιν xunkeiménoin	ξυγκειμέναιν xunkeiménain	ξυγκειμένοιν xunkeiménoin	ξυγκειμένοις xunkeiménois	ξυγκειμέναις xunkeiménais	ξυγκειμένοις xunkeiménois
Accusative	ξυγκείμενον xunkeímenon	ξυγκειμένην xunkeiménēn	ξυγκείμενον xunkeímenon	ξυγκειμένω xunkeiménō	ξυγκειμένᾱ xunkeiménā	ξυγκειμένω xunkeiménō	ξυγκειμένους xunkeiménous	ξυγκειμένᾱς xunkeiménās	ξυγκείμενᾰ xunkeímenă
Vocative	ξυγκείμενε xunkeímene	ξυγκειμένη xunkeiménē	ξυγκείμενον xunkeímenon	ξυγκειμένω xunkeiménō	ξυγκειμένᾱ xunkeiménā	ξυγκειμένω xunkeiménō	ξυγκείμενοι xunkeímenoi	ξυγκείμεναι xunkeímenai	ξυγκείμενᾰ xunkeímenă
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.