ξυγκειμένοις

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksyŋ.keː.mé.noi̯s/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ksyŋ.kiˈme.nys/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ksyɲ.ɟiˈme.nys/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ksyɲ.ɟiˈme.nys/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ksiɲ.ɟiˈme.nis/

Participle

ξυγκειμένοις • (xunkeiménois)

masculine/neuter dative plural of ξυγκείμενος (xunkeímenos)