ξυγκειμένῳ

See also: ξυγκειμένω

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksyŋ.keː.mé.nɔːi̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ksyŋ.kiˈme.no/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ksyɲ.ɟiˈme.no/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ksyɲ.ɟiˈme.no/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ksiɲ.ɟiˈme.no/

Participle

ξυγκειμένῳ • (xunkeiménōi)

masculine/neuter dative singular of ξυγκείμενος (xunkeímenos)