ξυνάγω

Ancient Greek

Pronunciation

 

Verb

ξυνάγω • (xunágō)

  1. Old Attic form of συνάγω (sunágō)

Inflection

   Present: ξῠνᾰ́γω, ξῠνᾰ́γομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνᾰ́γω ξῠνᾰ́γεις ξῠνᾰ́γει ξῠνᾰ́γετον ξῠνᾰ́γετον ξῠνᾰ́γομεν ξῠνᾰ́γετε ξῠνᾰ́γουσῐ(ν)
subjunctive ξῠνᾰ́γω ξῠνᾰ́γῃς ξῠνᾰ́γῃ ξῠνᾰ́γητον ξῠνᾰ́γητον ξῠνᾰ́γωμεν ξῠνᾰ́γητε ξῠνᾰ́γωσῐ(ν)
optative ξῠνᾰ́γοιμῐ ξῠνᾰ́γοις ξῠνᾰ́γοι ξῠνᾰ́γοιτον ξῠνᾰγοίτην ξῠνᾰ́γοιμεν ξῠνᾰ́γοιτε ξῠνᾰ́γοιεν
imperative   ξῠ́νᾰγε ξῠνᾰγέτω ξῠνᾰ́γετον ξῠνᾰγέτων   ξῠνᾰ́γετε ξῠνᾰγόντων
middle/
passive 		indicative ξῠνᾰ́γομαι ξῠνᾰ́γῃ / ξῠνᾰ́γει ξῠνᾰ́γεται ξῠνᾰ́γεσθον ξῠνᾰ́γεσθον ξῠνᾰγόμεθᾰ ξῠνᾰ́γεσθε ξῠνᾰ́γονται
subjunctive ξῠνᾰ́γωμαι ξῠνᾰ́γῃ ξῠνᾰ́γηται ξῠνᾰ́γησθον ξῠνᾰ́γησθον ξῠνᾰγώμεθᾰ ξῠνᾰ́γησθε ξῠνᾰ́γωνται
optative ξῠνᾰγοίμην ξῠνᾰ́γοιο ξῠνᾰ́γοιτο ξῠνᾰ́γοισθον ξῠνᾰγοίσθην ξῠνᾰγοίμεθᾰ ξῠνᾰ́γοισθε ξῠνᾰ́γοιντο
imperative   ξῠνᾰ́γου ξῠνᾰγέσθω ξῠνᾰ́γεσθον ξῠνᾰγέσθων   ξῠνᾰ́γεσθε ξῠνᾰγέσθων
active middle/passive
infinitive ξῠνᾰ́γειν ξῠνᾰ́γεσθαι
participle m ξῠνᾰ́γων ξῠνᾰγόμενος
f ξῠνᾰ́γουσᾰ ξῠνᾰγομένη
n ξῠνᾰ́γον ξῠνᾰγόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ξῠ́νηγον, ξῠνηγόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠ́νηγον ξῠ́νηγες ξῠ́νηγε(ν) ξῠνήγετον ξῠνηγέτην ξῠνήγομεν ξῠνήγετε ξῠ́νηγον
middle/
passive 		indicative ξῠνηγόμην ξῠνήγου ξῠνήγετο ξῠνήγεσθον ξῠνηγέσθην ξῠνηγόμεθᾰ ξῠνήγεσθε ξῠνήγοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ξῠνάξω, ξῠνάξομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνάξω ξῠνάξεις ξῠνάξει ξῠνάξετον ξῠνάξετον ξῠνάξομεν ξῠνάξετε ξῠνάξουσῐ(ν)
optative ξῠνάξοιμῐ ξῠνάξοις ξῠνάξοι ξῠνάξοιτον ξῠναξοίτην ξῠνάξοιμεν ξῠνάξοιτε ξῠνάξοιεν
middle indicative ξῠνάξομαι ξῠνάξῃ / ξῠνάξει ξῠνάξεται ξῠνάξεσθον ξῠνάξεσθον ξῠναξόμεθᾰ ξῠνάξεσθε ξῠνάξονται
optative ξῠναξοίμην ξῠνάξοιο ξῠνάξοιτο ξῠνάξοισθον ξῠναξοίσθην ξῠναξοίμεθᾰ ξῠνάξοισθε ξῠνάξοιντο
active middle
infinitive ξῠνάξειν ξῠνάξεσθαι
participle m ξῠνάξων ξῠναξόμενος
f ξῠνάξουσᾰ ξῠναξομένη
n ξῠνᾶξον ξῠναξόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ξῠ́νηξᾰ, ξῠνηξᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠ́νηξᾰ ξῠ́νηξᾰς ξῠ́νηξε(ν) ξῠνήξᾰτον ξῠνηξᾰ́την ξῠνήξᾰμεν ξῠνήξᾰτε ξῠ́νηξᾰν
subjunctive ξῠνάξω ξῠνάξῃς ξῠνάξῃ ξῠνάξητον ξῠνάξητον ξῠνάξωμεν ξῠνάξητε ξῠνάξωσῐ(ν)
optative ξῠνάξαιμῐ ξῠνάξειᾰς / ξῠνάξαις ξῠνάξειε(ν) / ξῠνάξαι ξῠνάξαιτον ξῠναξαίτην ξῠνάξαιμεν ξῠνάξαιτε ξῠνάξειᾰν / ξῠνάξαιεν
imperative   ξῠ́ναξον ξῠναξᾰ́τω ξῠνάξᾰτον ξῠναξᾰ́των   ξῠνάξᾰτε ξῠναξᾰ́ντων
middle indicative ξῠνηξᾰ́μην ξῠνήξω ξῠνήξᾰτο ξῠνήξᾰσθον ξῠνηξᾰ́σθην ξῠνηξᾰ́μεθᾰ ξῠνήξᾰσθε ξῠνήξᾰντο
subjunctive ξῠνάξωμαι ξῠνάξῃ ξῠνάξηται ξῠνάξησθον ξῠνάξησθον ξῠναξώμεθᾰ ξῠνάξησθε ξῠνάξωνται
optative ξῠναξαίμην ξῠνάξαιο ξῠνάξαιτο ξῠνάξαισθον ξῠναξαίσθην ξῠναξαίμεθᾰ ξῠνάξαισθε ξῠνάξαιντο
imperative   ξῠ́ναξαι ξῠναξᾰ́σθω ξῠνάξᾰσθον ξῠναξᾰ́σθων   ξῠνάξᾰσθε ξῠναξᾰ́σθων
active middle
infinitive ξῠνᾶξαι ξῠνάξᾰσθαι
participle m ξῠνάξᾱς ξῠναξᾰ́μενος
f ξῠνάξᾱσᾰ ξῠναξᾰμένη
n ξῠνᾶξᾰν ξῠναξᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ξῠνήγᾰγον, ξῠνηγᾰγόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνήγᾰγον ξῠνήγᾰγες ξῠνήγᾰγε(ν) ξῠνηγᾰ́γετον ξῠνηγᾰγέτην ξῠνηγᾰ́γομεν ξῠνηγᾰ́γετε ξῠνήγᾰγον
subjunctive ξῠνᾰγᾰ́γω ξῠνᾰγᾰ́γῃς ξῠνᾰγᾰ́γῃ ξῠνᾰγᾰ́γητον ξῠνᾰγᾰ́γητον ξῠνᾰγᾰ́γωμεν ξῠνᾰγᾰ́γητε ξῠνᾰγᾰ́γωσῐ(ν)
optative ξῠνᾰγᾰ́γοιμῐ ξῠνᾰγᾰ́γοις ξῠνᾰγᾰ́γοι ξῠνᾰγᾰ́γοιτον ξῠνᾰγᾰγοίτην ξῠνᾰγᾰ́γοιμεν ξῠνᾰγᾰ́γοιτε ξῠνᾰγᾰ́γοιεν
imperative   ξῠνᾰ́γᾰγε ξῠνᾰγᾰγέτω ξῠνᾰγᾰ́γετον ξῠνᾰγᾰγέτων   ξῠνᾰγᾰ́γετε ξῠνᾰγᾰγόντων
middle indicative ξῠνηγᾰγόμην ξῠνηγᾰ́γου ξῠνηγᾰ́γετο ξῠνηγᾰ́γεσθον ξῠνηγᾰγέσθην ξῠνηγᾰγόμεθᾰ ξῠνηγᾰ́γεσθε ξῠνηγᾰ́γοντο
subjunctive ξῠνᾰγᾰ́γωμαι ξῠνᾰγᾰ́γῃ ξῠνᾰγᾰ́γηται ξῠνᾰγᾰ́γησθον ξῠνᾰγᾰ́γησθον ξῠνᾰγᾰγώμεθᾰ ξῠνᾰγᾰ́γησθε ξῠνᾰγᾰ́γωνται
optative ξῠνᾰγᾰγοίμην ξῠνᾰγᾰ́γοιο ξῠνᾰγᾰ́γοιτο ξῠνᾰγᾰ́γοισθον ξῠνᾰγᾰγοίσθην ξῠνᾰγᾰγοίμεθᾰ ξῠνᾰγᾰ́γοισθε ξῠνᾰγᾰ́γοιντο
imperative   ξῠνᾰγᾰγοῦ ξῠνᾰγᾰγέσθω ξῠνᾰγᾰ́γεσθον ξῠνᾰγᾰγέσθων   ξῠνᾰγᾰ́γεσθε ξῠνᾰγᾰγέσθων
active middle
infinitive ξῠνᾰγᾰγεῖν ξῠνᾰγᾰγέσθαι
participle m ξῠνᾰγᾰγών ξῠνᾰγᾰγόμενος
f ξῠνᾰγᾰγοῦσᾰ ξῠνᾰγᾰγομένη
n ξῠνᾰγᾰγόν ξῠνᾰγᾰγόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ξῠ́νηχᾰ, ξῠ́νημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠ́νηχᾰ ξῠ́νηχᾰς ξῠ́νηχε(ν) ξῠνήχᾰτον ξῠνήχᾰτον ξῠνήχᾰμεν ξῠνήχᾰτε ξῠνήχᾱσῐ(ν)
subjunctive ξῠνήχω ξῠνήχῃς ξῠνήχῃ ξῠνήχητον ξῠνήχητον ξῠνήχωμεν ξῠνήχητε ξῠνήχωσῐ(ν)
optative ξῠνήχοιμῐ / ξῠνηχοίην ξῠνήχοις / ξῠνηχοίης ξῠνήχοι / ξῠνηχοίη ξῠνήχοιτον ξῠνηχοίτην ξῠνήχοιμεν ξῠνήχοιτε ξῠνήχοιεν
imperative   ξῠ́νηχε ξῠνηχέτω ξῠνήχετον ξῠνηχέτων   ξῠνήχετε ξῠνηχόντων
middle/
passive 		indicative ξῠ́νημαι ξῠ́νησαι ξῠ́νηται ξῠ́νησθον ξῠ́νησθον ξῠνήμεθᾰ ξῠ́νησθε ξῠ́νηνται
subjunctive ξῠνημένος ὦ ξῠνημένος ᾖς ξῠνημένος ᾖ ξῠνημένω ἦτον ξῠνημένω ἦτον ξῠνημένοι ὦμεν ξῠνημένοι ἦτε ξῠνημένοι ὦσῐ(ν)
optative ξῠνημένος εἴην ξῠνημένος εἴης ξῠνημένος εἴη ξῠνημένω εἴητον / εἶτον ξῠνημένω εἰήτην / εἴτην ξῠνημένοι εἴημεν / εἶμεν ξῠνημένοι εἴητε / εἶτε ξῠνημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ξῠ́νησο ξῠνήσθω ξῠ́νησθον ξῠνήσθων   ξῠ́νησθε ξῠνήσθων
active middle/passive
infinitive ξῠνηχέναι ξῠνῆσθαι
participle m ξῠνηχώς ξῠνημένος
f ξῠνηχυῖᾰ ξῠνημένη
n ξῠνηχός ξῠνημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ξῠνᾰγήοχᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνᾰγήοχᾰ ξῠνᾰγήοχᾰς ξῠνᾰγήοχε(ν) ξῠνᾰγηόχᾰτον ξῠνᾰγηόχᾰτον ξῠνᾰγηόχᾰμεν ξῠνᾰγηόχᾰτε ξῠνᾰγηόχᾱσῐ(ν)
subjunctive ξῠνᾰγηόχω ξῠνᾰγηόχῃς ξῠνᾰγηόχῃ ξῠνᾰγηόχητον ξῠνᾰγηόχητον ξῠνᾰγηόχωμεν ξῠνᾰγηόχητε ξῠνᾰγηόχωσῐ(ν)
optative ξῠνᾰγηόχοιμῐ / ξῠνᾰγηοχοίην ξῠνᾰγηόχοις / ξῠνᾰγηοχοίης ξῠνᾰγηόχοι / ξῠνᾰγηοχοίη ξῠνᾰγηόχοιτον ξῠνᾰγηοχοίτην ξῠνᾰγηόχοιμεν ξῠνᾰγηόχοιτε ξῠνᾰγηόχοιεν
imperative   ξῠνᾰγήοχε ξῠνᾰγηοχέτω ξῠνᾰγηόχετον ξῠνᾰγηοχέτων   ξῠνᾰγηόχετε ξῠνᾰγηοχόντων
active
infinitive ξῠνᾰγηοχέναι
participle m ξῠνᾰγηοχώς
f ξῠνᾰγηοχυῖᾰ
n ξῠνᾰγηοχός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.