ξυνναυμαχέω

Ancient Greek

Pronunciation

 

Verb

ξυνναυμᾰχέω • (xunnaumăkhéō)

  1. Old Attic form of συνναυμαχέω (sunnaumakhéō)

Conjugation

   Present: ξῠνναυμᾰχέω (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνναυμᾰχέω ξῠνναυμᾰχέεις ξῠνναυμᾰχέει ξῠνναυμᾰχέετον ξῠνναυμᾰχέετον ξῠνναυμᾰχέομεν ξῠνναυμᾰχέετε ξῠνναυμᾰχέουσῐ(ν)
subjunctive ξῠνναυμᾰχέω ξῠνναυμᾰχέῃς ξῠνναυμᾰχέῃ ξῠνναυμᾰχέητον ξῠνναυμᾰχέητον ξῠνναυμᾰχέωμεν ξῠνναυμᾰχέητε ξῠνναυμᾰχέωσῐ(ν)
optative ξῠνναυμᾰχέοιμῐ ξῠνναυμᾰχέοις ξῠνναυμᾰχέοι ξῠνναυμᾰχέοιτον ξῠνναυμᾰχεοίτην ξῠνναυμᾰχέοιμεν ξῠνναυμᾰχέοιτε ξῠνναυμᾰχέοιεν
imperative   ξῠνναυμᾰ́χεε ξῠνναυμᾰχεέτω ξῠνναυμᾰχέετον ξῠνναυμᾰχεέτων   ξῠνναυμᾰχέετε ξῠνναυμᾰχεόντων
active
infinitive ξῠνναυμᾰχέειν
participle m ξῠνναυμᾰχέων
f ξῠνναυμᾰχέουσᾰ
n ξῠνναυμᾰχέον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ξῠνναυμᾰχῶ (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνναυμᾰχῶ ξῠνναυμᾰχεῖς ξῠνναυμᾰχεῖ ξῠνναυμᾰχεῖτον ξῠνναυμᾰχεῖτον ξῠνναυμᾰχοῦμεν ξῠνναυμᾰχεῖτε ξῠνναυμᾰχοῦσῐ(ν)
subjunctive ξῠνναυμᾰχῶ ξῠνναυμᾰχῇς ξῠνναυμᾰχῇ ξῠνναυμᾰχῆτον ξῠνναυμᾰχῆτον ξῠνναυμᾰχῶμεν ξῠνναυμᾰχῆτε ξῠνναυμᾰχῶσῐ(ν)
optative ξῠνναυμᾰχοίην / ξῠνναυμᾰχοῖμῐ ξῠνναυμᾰχοίης / ξῠνναυμᾰχοῖς ξῠνναυμᾰχοίη / ξῠνναυμᾰχοῖ ξῠνναυμᾰχοῖτον / ξῠνναυμᾰχοίητον ξῠνναυμᾰχοίτην / ξῠνναυμᾰχοιήτην ξῠνναυμᾰχοῖμεν / ξῠνναυμᾰχοίημεν ξῠνναυμᾰχοῖτε / ξῠνναυμᾰχοίητε ξῠνναυμᾰχοῖεν / ξῠνναυμᾰχοίησᾰν
imperative   ξῠνναυμᾰ́χει ξῠνναυμᾰχείτω ξῠνναυμᾰχεῖτον ξῠνναυμᾰχείτων   ξῠνναυμᾰχεῖτε ξῠνναυμᾰχούντων
active
infinitive ξῠνναυμᾰχεῖν
participle m ξῠνναυμᾰχῶν
f ξῠνναυμᾰχοῦσᾰ
n ξῠνναυμᾰχοῦν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ξῠνεναυμᾰ́χεον (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνεναυμᾰ́χεον ξῠνεναυμᾰ́χεες ξῠνεναυμᾰ́χεε(ν) ξῠνεναυμᾰχέετον ξῠνεναυμᾰχεέτην ξῠνεναυμᾰχέομεν ξῠνεναυμᾰχέετε ξῠνεναυμᾰ́χεον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ξῠνεναυμᾰ́χουν (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνεναυμᾰ́χουν ξῠνεναυμᾰ́χεις ξῠνεναυμᾰ́χει ξῠνεναυμᾰχεῖτον ξῠνεναυμᾰχείτην ξῠνεναυμᾰχοῦμεν ξῠνεναυμᾰχεῖτε ξῠνεναυμᾰ́χουν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ξῠνναυμᾰχήσω
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνναυμᾰχήσω ξῠνναυμᾰχήσεις ξῠνναυμᾰχήσει ξῠνναυμᾰχήσετον ξῠνναυμᾰχήσετον ξῠνναυμᾰχήσομεν ξῠνναυμᾰχήσετε ξῠνναυμᾰχήσουσῐ(ν)
optative ξῠνναυμᾰχήσοιμῐ ξῠνναυμᾰχήσοις ξῠνναυμᾰχήσοι ξῠνναυμᾰχήσοιτον ξῠνναυμᾰχησοίτην ξῠνναυμᾰχήσοιμεν ξῠνναυμᾰχήσοιτε ξῠνναυμᾰχήσοιεν
active
infinitive ξῠνναυμᾰχήσειν
participle m ξῠνναυμᾰχήσων
f ξῠνναυμᾰχήσουσᾰ
n ξῠνναυμᾰχῆσον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ξῠνεναυμᾰ́χησᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνεναυμᾰ́χησᾰ ξῠνεναυμᾰ́χησᾰς ξῠνεναυμᾰ́χησε(ν) ξῠνεναυμᾰχήσᾰτον ξῠνεναυμᾰχησᾰ́την ξῠνεναυμᾰχήσᾰμεν ξῠνεναυμᾰχήσᾰτε ξῠνεναυμᾰ́χησᾰν
subjunctive ξῠνναυμᾰχήσω ξῠνναυμᾰχήσῃς ξῠνναυμᾰχήσῃ ξῠνναυμᾰχήσητον ξῠνναυμᾰχήσητον ξῠνναυμᾰχήσωμεν ξῠνναυμᾰχήσητε ξῠνναυμᾰχήσωσῐ(ν)
optative ξῠνναυμᾰχήσαιμῐ ξῠνναυμᾰχήσειᾰς / ξῠνναυμᾰχήσαις ξῠνναυμᾰχήσειε(ν) / ξῠνναυμᾰχήσαι ξῠνναυμᾰχήσαιτον ξῠνναυμᾰχησαίτην ξῠνναυμᾰχήσαιμεν ξῠνναυμᾰχήσαιτε ξῠνναυμᾰχήσειᾰν / ξῠνναυμᾰχήσαιεν
imperative   ξῠνναυμᾰ́χησον ξῠνναυμᾰχησᾰ́τω ξῠνναυμᾰχήσᾰτον ξῠνναυμᾰχησᾰ́των   ξῠνναυμᾰχήσᾰτε ξῠνναυμᾰχησᾰ́ντων
active
infinitive ξῠνναυμᾰχῆσαι
participle m ξῠνναυμᾰχήσᾱς
f ξῠνναυμᾰχήσᾱσᾰ
n ξῠνναυμᾰχῆσᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.