συνναυμαχέω

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From συν- (sun-) +‎ ναυμαχέω (naumakhéō).

Pronunciation

 

Verb

συνναυμᾰχέω • (sunnaumăkhéō)

  1. to engage in a sea battle along with [with dative]

Conjugation

   Present: σῠνναυμᾰχέω (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠνναυμᾰχέω σῠνναυμᾰχέεις σῠνναυμᾰχέει σῠνναυμᾰχέετον σῠνναυμᾰχέετον σῠνναυμᾰχέομεν σῠνναυμᾰχέετε σῠνναυμᾰχέουσῐ(ν)
subjunctive σῠνναυμᾰχέω σῠνναυμᾰχέῃς σῠνναυμᾰχέῃ σῠνναυμᾰχέητον σῠνναυμᾰχέητον σῠνναυμᾰχέωμεν σῠνναυμᾰχέητε σῠνναυμᾰχέωσῐ(ν)
optative σῠνναυμᾰχέοιμῐ σῠνναυμᾰχέοις σῠνναυμᾰχέοι σῠνναυμᾰχέοιτον σῠνναυμᾰχεοίτην σῠνναυμᾰχέοιμεν σῠνναυμᾰχέοιτε σῠνναυμᾰχέοιεν
imperative   σῠνναυμᾰ́χεε σῠνναυμᾰχεέτω σῠνναυμᾰχέετον σῠνναυμᾰχεέτων   σῠνναυμᾰχέετε σῠνναυμᾰχεόντων
active
infinitive σῠνναυμᾰχέειν
participle m σῠνναυμᾰχέων
f σῠνναυμᾰχέουσᾰ
n σῠνναυμᾰχέον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: σῠνναυμᾰχῶ (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠνναυμᾰχῶ σῠνναυμᾰχεῖς σῠνναυμᾰχεῖ σῠνναυμᾰχεῖτον σῠνναυμᾰχεῖτον σῠνναυμᾰχοῦμεν σῠνναυμᾰχεῖτε σῠνναυμᾰχοῦσῐ(ν)
subjunctive σῠνναυμᾰχῶ σῠνναυμᾰχῇς σῠνναυμᾰχῇ σῠνναυμᾰχῆτον σῠνναυμᾰχῆτον σῠνναυμᾰχῶμεν σῠνναυμᾰχῆτε σῠνναυμᾰχῶσῐ(ν)
optative σῠνναυμᾰχοίην / σῠνναυμᾰχοῖμῐ σῠνναυμᾰχοίης / σῠνναυμᾰχοῖς σῠνναυμᾰχοίη / σῠνναυμᾰχοῖ σῠνναυμᾰχοῖτον / σῠνναυμᾰχοίητον σῠνναυμᾰχοίτην / σῠνναυμᾰχοιήτην σῠνναυμᾰχοῖμεν / σῠνναυμᾰχοίημεν σῠνναυμᾰχοῖτε / σῠνναυμᾰχοίητε σῠνναυμᾰχοῖεν / σῠνναυμᾰχοίησᾰν
imperative   σῠνναυμᾰ́χει σῠνναυμᾰχείτω σῠνναυμᾰχεῖτον σῠνναυμᾰχείτων   σῠνναυμᾰχεῖτε σῠνναυμᾰχούντων
active
infinitive σῠνναυμᾰχεῖν
participle m σῠνναυμᾰχῶν
f σῠνναυμᾰχοῦσᾰ
n σῠνναυμᾰχοῦν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: σῠνεναυμᾰ́χεον (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠνεναυμᾰ́χεον σῠνεναυμᾰ́χεες σῠνεναυμᾰ́χεε(ν) σῠνεναυμᾰχέετον σῠνεναυμᾰχεέτην σῠνεναυμᾰχέομεν σῠνεναυμᾰχέετε σῠνεναυμᾰ́χεον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: σῠνεναυμᾰ́χουν (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠνεναυμᾰ́χουν σῠνεναυμᾰ́χεις σῠνεναυμᾰ́χει σῠνεναυμᾰχεῖτον σῠνεναυμᾰχείτην σῠνεναυμᾰχοῦμεν σῠνεναυμᾰχεῖτε σῠνεναυμᾰ́χουν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: σῠνναυμᾰχήσω
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠνναυμᾰχήσω σῠνναυμᾰχήσεις σῠνναυμᾰχήσει σῠνναυμᾰχήσετον σῠνναυμᾰχήσετον σῠνναυμᾰχήσομεν σῠνναυμᾰχήσετε σῠνναυμᾰχήσουσῐ(ν)
optative σῠνναυμᾰχήσοιμῐ σῠνναυμᾰχήσοις σῠνναυμᾰχήσοι σῠνναυμᾰχήσοιτον σῠνναυμᾰχησοίτην σῠνναυμᾰχήσοιμεν σῠνναυμᾰχήσοιτε σῠνναυμᾰχήσοιεν
active
infinitive σῠνναυμᾰχήσειν
participle m σῠνναυμᾰχήσων
f σῠνναυμᾰχήσουσᾰ
n σῠνναυμᾰχῆσον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: σῠνεναυμᾰ́χησᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠνεναυμᾰ́χησᾰ σῠνεναυμᾰ́χησᾰς σῠνεναυμᾰ́χησε(ν) σῠνεναυμᾰχήσᾰτον σῠνεναυμᾰχησᾰ́την σῠνεναυμᾰχήσᾰμεν σῠνεναυμᾰχήσᾰτε σῠνεναυμᾰ́χησᾰν
subjunctive σῠνναυμᾰχήσω σῠνναυμᾰχήσῃς σῠνναυμᾰχήσῃ σῠνναυμᾰχήσητον σῠνναυμᾰχήσητον σῠνναυμᾰχήσωμεν σῠνναυμᾰχήσητε σῠνναυμᾰχήσωσῐ(ν)
optative σῠνναυμᾰχήσαιμῐ σῠνναυμᾰχήσειᾰς / σῠνναυμᾰχήσαις σῠνναυμᾰχήσειε(ν) / σῠνναυμᾰχήσαι σῠνναυμᾰχήσαιτον σῠνναυμᾰχησαίτην σῠνναυμᾰχήσαιμεν σῠνναυμᾰχήσαιτε σῠνναυμᾰχήσειᾰν / σῠνναυμᾰχήσαιεν
imperative   σῠνναυμᾰ́χησον σῠνναυμᾰχησᾰ́τω σῠνναυμᾰχήσᾰτον σῠνναυμᾰχησᾰ́των   σῠνναυμᾰχήσᾰτε σῠνναυμᾰχησᾰ́ντων
active
infinitive σῠνναυμᾰχῆσαι
participle m σῠνναυμᾰχήσᾱς
f σῠνναυμᾰχήσᾱσᾰ
n σῠνναυμᾰχῆσᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.