ονομαστική

Greek

Noun

ονομαστική • (onomastikí) f

  1. (grammar) nominative case
    Το υποκείμενο του ρήματος βρίσκεται πάντα σε ονομαστική πτώση.
    To ypokeímeno tou rímatos vrísketai pánta se onomastikí ptósi.
    The subject of the verb is always in the nominative case.

Declension

Declension of ονομαστική
singular plural
nominative ονομαστική (onomastikí) ονομαστικές (onomastikés)
genitive ονομαστικής (onomastikís) ονομαστικών (onomastikón)
accusative ονομαστική (onomastikí) ονομαστικές (onomastikés)
vocative ονομαστική (onomastikí) ονομαστικές (onomastikés)

Derived terms

See also

Adjective

ονομαστική • (onomastikí)

  1. nominative/accusative/vocative feminine singular of ονομαστικός (onomastikós)

See also

  • Glossary entry
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.