ορθογώνιος
See also: ὀρθογώνιος
Greek
Etymology
From Ancient Greek ὀρθογώνιος (orthogṓnios, “right-angled”).
Pronunciation
- IPA(key): /or.θoˈɣo.ni.os/
Adjective
ορθογώνιος • (orthogónios) m (feminine ορθογώνια, neuter ορθογώνιο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ορθογώνιος (orthogónios) | ορθογώνια (orthogónia) | ορθογώνιο (orthogónio) | ορθογώνιοι (orthogónioi) | ορθογώνιες (orthogónies) | ορθογώνια (orthogónia) | |
| genitive | ορθογώνιου (orthogóniou) | ορθογώνιας (orthogónias) | ορθογώνιου (orthogóniou) | ορθογώνιων (orthogónion) | ορθογώνιων (orthogónion) | ορθογώνιων (orthogónion) | |
| accusative | ορθογώνιο (orthogónio) | ορθογώνια (orthogónia) | ορθογώνιο (orthogónio) | ορθογώνιους (orthogónious) | ορθογώνιες (orthogónies) | ορθογώνια (orthogónia) | |
| vocative | ορθογώνιε (orthogónie) | ορθογώνια (orthogónia) | ορθογώνιο (orthogónio) | ορθογώνιοι (orthogónioi) | ορθογώνιες (orthogónies) | ορθογώνια (orthogónia) | |
Derived terms
- ορθογώνιο τρίγωνο n (orthogónio trígono, “right-angled triangle”)
- ορθογώνιο παραλληλόγραμμο n (orthogónio parallilógrammo, “rectangle”)
Further reading
- ορθογώνιος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language