οἰκείων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /oi̯.kěː.ɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /yˈki.on/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /yˈci.on/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /yˈci.on/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈci.on/

Participle

οἰκείων • (oikeíōn) m (feminine οἰκείουσᾰ, neuter οἰκεῖον); first/third declension

(Epic) present active participle of οἰκέω (oikéō)

Declension

First and third declension of οἰκείων; οἰκείουσᾰ; οἰκεῖον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	οἰκείων oikeíōn	οἰκείουσᾰ oikeíousă	οἰκεῖον oikeîon	οἰκείοντε oikeíonte	οἰκειούσᾱ oikeioúsā	οἰκείοντε oikeíonte	οἰκείοντες oikeíontes	οἰκείουσαι oikeíousai	οἰκείοντᾰ oikeíontă
Genitive	οἰκείοντος oikeíontos	οἰκειούσης oikeioúsēs	οἰκείοντος oikeíontos	οἰκειόντοιν oikeióntoin	οἰκειούσαιν oikeioúsain	οἰκειόντοιν oikeióntoin	οἰκειόντων oikeióntōn	οἰκειουσῶν oikeiousôn	οἰκειόντων oikeióntōn
Dative	οἰκείοντῐ oikeíontĭ	οἰκειούσῃ oikeioúsēi	οἰκείοντῐ oikeíontĭ	οἰκειόντοιν oikeióntoin	οἰκειούσαιν oikeioúsain	οἰκειόντοιν oikeióntoin	οἰκείουσῐ / οἰκείουσῐν oikeíousĭ(n)	οἰκειούσαις oikeioúsais	οἰκείουσῐ / οἰκείουσῐν oikeíousĭ(n)
Accusative	οἰκείοντᾰ oikeíontă	οἰκείουσᾰν oikeíousăn	οἰκεῖον oikeîon	οἰκείοντε oikeíonte	οἰκειούσᾱ oikeioúsā	οἰκείοντε oikeíonte	οἰκείοντᾰς oikeíontăs	οἰκειούσᾱς oikeioúsās	οἰκείοντᾰ oikeíontă
Vocative	οἰκείων oikeíōn	οἰκείουσᾰ oikeíousă	οἰκεῖον oikeîon	οἰκείοντε oikeíonte	οἰκειούσᾱ oikeioúsā	οἰκείοντε oikeíonte	οἰκείοντες oikeíontes	οἰκείουσαι oikeíousai	οἰκείοντᾰ oikeíontă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	οἰκειόντως oikeióntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.