οἰχομένοιο

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /oi̯.kʰo.mé.noi̯.o/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /y.kʰoˈme.ny.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /y.xoˈme.ny.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /y.xoˈme.ny.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.xoˈme.ni.o/

Adjective

οἰχομένοιο • (oikhoménoio)

(Epic) genitive masculine/neuter singular of οἰχόμενος (oikhómenos)