οἰχόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /oi̯.kʰó.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /yˈkʰo.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /yˈxo.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /yˈxo.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈxo.me.nos/

Participle

οἰχόμενος • (oikhómenos) m (feminine οἰχομένη, neuter οἰχόμενον); first/second declension

present mediopassive participle of οἴχομαι (oíkhomai)

Adjective

οἰχόμενος • (oikhómenos) m (feminine οἰχομένη, neuter οἰχόμενον); first/second declension

gone, absent
undone, ruined
(euphemistic) dead

Declension

First and second declension of οἰχόμενος; οἰχομένη; οἰχόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	οἰχόμενος oikhómenos	οἰχομένη oikhoménē	οἰχόμενον oikhómenon	οἰχομένω oikhoménō	οἰχομένᾱ oikhoménā	οἰχομένω oikhoménō	οἰχόμενοι oikhómenoi	οἰχόμεναι oikhómenai	οἰχόμενᾰ oikhómenă
Genitive	οἰχομένου oikhoménou	οἰχομένης oikhoménēs	οἰχομένου oikhoménou	οἰχομένοιν oikhoménoin	οἰχομέναιν oikhoménain	οἰχομένοιν oikhoménoin	οἰχομένων oikhoménōn	οἰχομένων oikhoménōn	οἰχομένων oikhoménōn
Dative	οἰχομένῳ oikhoménōi	οἰχομένῃ oikhoménēi	οἰχομένῳ oikhoménōi	οἰχομένοιν oikhoménoin	οἰχομέναιν oikhoménain	οἰχομένοιν oikhoménoin	οἰχομένοις oikhoménois	οἰχομέναις oikhoménais	οἰχομένοις oikhoménois
Accusative	οἰχόμενον oikhómenon	οἰχομένην oikhoménēn	οἰχόμενον oikhómenon	οἰχομένω oikhoménō	οἰχομένᾱ oikhoménā	οἰχομένω oikhoménō	οἰχομένους oikhoménous	οἰχομένᾱς oikhoménās	οἰχόμενᾰ oikhómenă
Vocative	οἰχόμενε oikhómene	οἰχομένη oikhoménē	οἰχόμενον oikhómenon	οἰχομένω oikhoménō	οἰχομένᾱ oikhoménā	οἰχομένω oikhoménō	οἰχόμενοι oikhómenoi	οἰχόμεναι oikhómenai	οἰχόμενᾰ oikhómenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	οἰχομένως oikhoménōs			οἰχομενώτερος oikhomenṓteros			οἰχομενώτᾰτος oikhomenṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and second declension of οἰχόμενος; οἰχομένη; οἰχόμενον (Epic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	οἰχόμενος oikhómenos	οἰχομένη oikhoménē	οἰχόμενον oikhómenon	οἰχομένω oikhoménō	οἰχομένᾱ oikhoménā	οἰχομένω oikhoménō	οἰχόμενοι oikhómenoi	οἰχόμεναι oikhómenai	οἰχόμενᾰ oikhómenă
Genitive	οἰχομένου / οἰχομενοῖο / οἰχομένοιο / οἰχομενόο / οἰχομένοο oikhoménou / oikhomenoîo / oikhoménoio / oikhomenóo / oikhoménoo	οἰχομένης oikhoménēs	οἰχομένου / οἰχομενοῖο / οἰχομένοιο / οἰχομενόο / οἰχομένοο oikhoménou / oikhomenoîo / oikhoménoio / oikhomenóo / oikhoménoo	οἰχομένοιν / οἰχομένοιῐν oikhoménoi(ĭ)n	οἰχομέναιν / οἰχομέναιῐν / οἰχομένῃῐν oikhoménai(ĭ)n / oikhoménēiĭn	οἰχομένοιν / οἰχομένοιῐν oikhoménoi(ĭ)n	οἰχομένων oikhoménōn	οἰχομενᾱ́ων / οἰχομενέ͜ων / οἰχομενῶν oikhomenā́ōn / oikhomené͜ōn / oikhomenôn	οἰχομένων oikhoménōn
Dative	οἰχομένῳ oikhoménōi	οἰχομένῃ oikhoménēi	οἰχομένῳ oikhoménōi	οἰχομένοιν / οἰχομένοιῐν oikhoménoi(ĭ)n	οἰχομέναιν / οἰχομέναιῐν / οἰχομένῃῐν oikhoménai(ĭ)n / oikhoménēiĭn	οἰχομένοιν / οἰχομένοιῐν oikhoménoi(ĭ)n	οἰχομένοισῐ / οἰχομένοισῐν / οἰχομένοις oikhoménoisĭ(n) / oikhoménois	οἰχομένῃσῐ / οἰχομένῃσῐν / οἰχομένῃς / οἰχομέναις oikhoménēisĭ(n) / oikhoménēis / oikhoménais	οἰχομένοισῐ / οἰχομένοισῐν / οἰχομένοις oikhoménoisĭ(n) / oikhoménois
Accusative	οἰχόμενον oikhómenon	οἰχομένην oikhoménēn	οἰχόμενον oikhómenon	οἰχομένω oikhoménō	οἰχομένᾱ oikhoménā	οἰχομένω oikhoménō	οἰχομένους oikhoménous	οἰχομένᾱς oikhoménās	οἰχόμενᾰ oikhómenă
Vocative	οἰχόμενε oikhómene	οἰχομένη oikhoménē	οἰχόμενον oikhómenon	οἰχομένω oikhoménō	οἰχομένᾱ oikhoménā	οἰχομένω oikhoménō	οἰχόμενοι oikhómenoi	οἰχόμεναι oikhómenai	οἰχόμενᾰ oikhómenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	οἰχομένως oikhoménōs			οἰχομενώτερος oikhomenṓteros			οἰχομενώτᾰτος oikhomenṓtătos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.