οὐλομένης

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /uː.lo.mé.nɛːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /u.loˈme.ne̝s/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /u.loˈme.nis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /u.loˈme.nis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /u.loˈme.nis/

Adjective

οὐλομένης • (ouloménēs)

feminine genitive singular of οὐλόμενος (oulómenos)