πέρνημι

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From Proto-Indo-European *perh₂- (“to sell”); cognate with πόρνη (pórnē), and with Latin pars and portiō.

Pronunciation

 

Verb

πέρνημῐ • (pérnēmĭ)

  1. to sell

Conjugation

   Present: πέρνημῐ, πέρνᾰμαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πέρνημῐ πέρνης πέρνησῐ(ν) πέρνᾰτον πέρνᾰτον πέρνᾰμεν πέρνᾰτε περνᾶσῐ(ν)
subjunctive περνῶ,
περνῶμῐ 		περνῇς,
περνῇσθᾰ 		περνῇ,
περνῇσῐ 		περνῆτον περνῆτον περνῶμεν περνῆτε περνῶσῐ(ν)
optative περναίην περναίης περναίη περναῖτον περναίτην περναῖμεν περναῖτε περναῖεν
imperative   πέρνη† / πέρνᾰ περνᾰ́τω πέρνᾰτον περνᾰ́των   πέρνᾰτε περνᾰ́ντων
middle/
passive 		indicative πέρνᾰμαι πέρνᾰσαι πέρνᾰται πέρνᾰσθον πέρνᾰσθον περνᾰ́με(σ)θᾰ πέρνᾰσθε πέρνᾰνται
subjunctive περνῶμαι περνῇ περνῆται περνῆσθον περνῆσθον περνώμε(σ)θᾰ περνῆσθε περνῶνται
optative περναίμην πέρναιο πέρναιτο πέρναισθον περναίσθην περναίμε(σ)θᾰ πέρναισθε περναίᾰτο
imperative   πέρνᾰσο περνᾰ́σθω πέρνᾰσθον περνᾰ́σθων   πέρνᾰσθε περνᾰ́σθων
active middle/passive
infinitive περνᾰ́μεν(αι) πέρνᾰσθαι
participle m περνᾱ́ς περνᾰ́μενος
f περνᾶσᾰ περνᾰμένη
n περνᾰ́ν περνᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.† contracted
   Present: πιπρᾱ́σκω, πιπρᾱ́σκομαι (Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πιπρᾱ́σκω πιπρᾱ́σκεις πιπρᾱ́σκει πιπρᾱ́σκετον πιπρᾱ́σκετον πιπρᾱ́σκομεν πιπρᾱ́σκετε πιπρᾱ́σκουσῐ(ν)
subjunctive πιπρᾱ́σκω πιπρᾱ́σκῃς πιπρᾱ́σκῃ πιπρᾱ́σκητον πιπρᾱ́σκητον πιπρᾱ́σκωμεν πιπρᾱ́σκητε πιπρᾱ́σκωσῐ(ν)
optative πιπρᾱ́σκοιμῐ πιπρᾱ́σκοις πιπρᾱ́σκοι πιπρᾱ́σκοιτον πιπρᾱσκοίτην πιπρᾱ́σκοιμεν πιπρᾱ́σκοιτε πιπρᾱ́σκοιεν
imperative   πίπρᾱσκε πιπρᾱσκέτω πιπρᾱ́σκετον πιπρᾱσκέτων   πιπρᾱ́σκετε πιπρᾱσκόντων
middle/
passive 		indicative πιπρᾱ́σκομαι πιπρᾱ́σκῃ / πιπρᾱ́σκει πιπρᾱ́σκεται πιπρᾱ́σκεσθον πιπρᾱ́σκεσθον πιπρᾱσκόμεθᾰ πιπρᾱ́σκεσθε πιπρᾱ́σκονται
subjunctive πιπρᾱ́σκωμαι πιπρᾱ́σκῃ πιπρᾱ́σκηται πιπρᾱ́σκησθον πιπρᾱ́σκησθον πιπρᾱσκώμεθᾰ πιπρᾱ́σκησθε πιπρᾱ́σκωνται
optative πιπρᾱσκοίμην πιπρᾱ́σκοιο πιπρᾱ́σκοιτο πιπρᾱ́σκοισθον πιπρᾱσκοίσθην πιπρᾱσκοίμεθᾰ πιπρᾱ́σκοισθε πιπρᾱ́σκοιντο
imperative   πιπρᾱ́σκου πιπρᾱσκέσθω πιπρᾱ́σκεσθον πιπρᾱσκέσθων   πιπρᾱ́σκεσθε πιπρᾱσκέσθων
active middle/passive
infinitive πιπρᾱ́σκειν πιπρᾱ́σκεσθαι
participle m πιπρᾱ́σκων πιπρᾱσκόμενος
f πιπρᾱ́σκουσᾰ πιπρᾱσκομένη
n πιπρᾶσκον πιπρᾱσκόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπέρνην, ἐπερνᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπέρνην ἐπέρνης ἐπέρνη ἐπέρνᾰτον ἐπερνᾰ́την ἐπέρνᾰμεν ἐπέρνᾰτε ἐπέρνᾰσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐπερνᾰ́μην ἐπέρνᾰσο ἐπέρνᾰτο ἐπέρνᾰσθον ἐπερνᾰ́σθην ἐπερνᾰ́με(σ)θᾰ ἐπέρνᾰσθε ἐπέρνᾰντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπίπρᾱσκον, ἐπιπρᾱσκόμην (Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπίπρᾱσκον ἐπίπρᾱσκες ἐπίπρᾱσκε(ν) ἐπιπρᾱ́σκετον ἐπιπρᾱσκέτην ἐπιπρᾱ́σκομεν ἐπιπρᾱ́σκετε ἐπίπρᾱσκον
middle/
passive 		indicative ἐπιπρᾱσκόμην ἐπιπρᾱ́σκου ἐπιπρᾱ́σκετο ἐπιπρᾱ́σκεσθον ἐπιπρᾱσκέσθην ἐπιπρᾱσκόμεθᾰ ἐπιπρᾱ́σκεσθε ἐπιπρᾱ́σκοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: περᾰ́σω, περᾰ́σομαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περᾰ́σω περᾰ́σεις περᾰ́σει περᾰ́σετον περᾰ́σετον περᾰ́σομεν περᾰ́σετε περᾰ́σουσῐ(ν)
optative περᾰ́σοιμῐ περᾰ́σοισ(θᾰ) περᾰ́σοι περᾰ́σοιτον περᾰσοίτην περᾰ́σοιμεν περᾰ́σοιτε περᾰ́σοιεν
middle indicative περᾰ́σομαι περᾰ́σεαι περᾰ́σεται περᾰ́σεσθον περᾰ́σεσθον περᾰσόμε(σ)θᾰ περᾰ́σεσθε περᾰ́σονται
optative περᾰσοίμην περᾰ́σοιο περᾰ́σοιτο περᾰ́σοισθον περᾰσοίσθην περᾰσοίμε(σ)θᾰ περᾰ́σοισθε περᾰσοίᾰτο
active middle
infinitive περάᾱν,
περάᾳν,
περᾷν 		περᾰ́σεσθαι
participle m περᾰ́σων περᾰσόμενος
f περᾰ́σουσᾰ περᾰσομένη
n περᾰ́σον περᾰσόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: πεπρᾱ́σομαι middle with passive meaning
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative πεπρᾱ́σομαι πεπρᾱ́σῃ / πεπρᾱ́σει πεπρᾱ́σεται πεπρᾱ́σεσθον πεπρᾱ́σεσθον πεπρᾱσόμεθᾰ πεπρᾱ́σεσθε πεπρᾱ́σονται
optative πεπρᾱσοίμην πεπρᾱ́σοιο πεπρᾱ́σοιτο πεπρᾱ́σοισθον πεπρᾱσοίσθην πεπρᾱσοίμεθᾰ πεπρᾱ́σοισθε πεπρᾱ́σοιντο
middle
infinitive πεπρᾱ́σεσθαι
participle m πεπρᾱσόμενος
f πεπρᾱσομένη
n πεπρᾱσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: πρᾱθήσομαι (late)
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative πρᾱθήσομαι πρᾱθήσῃ πρᾱθήσεται πρᾱθήσεσθον πρᾱθήσεσθον πρᾱθησόμεθᾰ πρᾱθήσεσθε πρᾱθήσονται
optative πρᾱθησοίμην πρᾱθήσοιο πρᾱθήσοιτο πρᾱθήσοισθον πρᾱθησοίσθην πρᾱθησοίμεθᾰ πρᾱθήσοισθε πρᾱθήσοιντο
passive
infinitive πρᾱθήσεσθαι
participle m πρᾱθησόμενος
f πρᾱθησομένη
n πρᾱθησόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπέρᾰσᾰ, ἐπερᾰσᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπέρᾰσᾰ ἐπέρᾰσᾰς ἐπέρᾰσε(ν) ἐπερᾰ́σᾰτον ἐπερᾰσᾰ́την ἐπερᾰ́σᾰμεν ἐπερᾰ́σᾰτε ἐπέρᾰσᾰν
subjunctive περᾰ́σω,
περᾰ́σωμῐ 		περᾰ́σῃς,
περᾰ́σῃσθᾰ 		περᾰ́σῃ,
περᾰ́σῃσῐ 		περᾰ́σητον περᾰ́σητον περᾰ́σωμεν περᾰ́σητε περᾰ́σωσῐ(ν)
optative περᾰ́σαιμῐ περᾰ́σαις,
περᾰ́σαισθᾰ,
περᾰ́σειᾰς 		περᾰ́σειε(ν) / περᾰ́σαι περᾰσεῖτον περᾰσείτην περᾰσεῖμεν περᾰσεῖτε περᾰσεῖεν
imperative   πέρᾰσον περᾰσᾰ́τω περᾰ́σᾰτον περᾰσᾰ́των   περᾰ́σᾰτε περᾰσᾰ́ντων
middle indicative ἐπερᾰσᾰ́μην ἐπερᾰ́σᾰο ἐπερᾰ́σᾰτο ἐπερᾰ́σᾰσθον ἐπερᾰσᾰ́σθην ἐπερᾰσᾰ́με(σ)θᾰ ἐπερᾰ́σᾰσθε ἐπερᾰ́σᾰντο
subjunctive περᾰ́σωμαι περᾰ́σηαι περᾰ́σηται περᾰ́σησθον περᾰ́σησθον περᾰσώμε(σ)θᾰ περᾰ́σησθε περᾰ́σωνται
optative περᾰσαίμην περᾰ́σαιο περᾰ́σαιτο περᾰ́σαισθον περᾰσαίσθην περᾰσαίμε(σ)θᾰ περᾰ́σαισθε περᾰσαίᾰτο
imperative   πέρᾰσαι περᾰσᾰ́σθω περᾰ́σᾰσθον περᾰσᾰ́σθων   περᾰ́σᾰσθε περᾰσᾰ́σθων
active middle
infinitive περᾰ́σαι / περᾰσᾰ́μεν / περᾰσᾰμέναι περᾰ́σᾰσθαι
participle m περᾰ́σᾱς περᾰσᾰ́μενος
f περᾰ́σᾱσᾰ περᾰσᾰμένη
n περᾰ́σᾰν περᾰσᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπέρᾰσσᾰ, ἐπερᾰσσᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπέρᾰσσᾰ ἐπέρᾰσσᾰς ἐπέρᾰσσε(ν) ἐπερᾰ́σσᾰτον ἐπερᾰσσᾰ́την ἐπερᾰ́σσᾰμεν ἐπερᾰ́σσᾰτε ἐπέρᾰσσᾰν
subjunctive περᾰ́σσω,
περᾰ́σσωμῐ 		περᾰ́σσῃς,
περᾰ́σσῃσθᾰ 		περᾰ́σσῃ,
περᾰ́σσῃσῐ 		περᾰ́σσητον περᾰ́σσητον περᾰ́σσωμεν περᾰ́σσητε περᾰ́σσωσῐ(ν)
optative περᾰ́σσαιμῐ περᾰ́σσαις,
περᾰ́σσαισθᾰ,
περᾰ́σσειᾰς 		περᾰ́σσειε(ν) / περᾰ́σσαι περᾰσσεῖτον περᾰσσείτην περᾰσσεῖμεν περᾰσσεῖτε περᾰσσεῖεν
imperative   πέρᾰσσον περᾰσσᾰ́τω περᾰ́σσᾰτον περᾰσσᾰ́των   περᾰ́σσᾰτε περᾰσσᾰ́ντων
middle indicative ἐπερᾰσσᾰ́μην ἐπερᾰ́σσᾰο ἐπερᾰ́σσᾰτο ἐπερᾰ́σσᾰσθον ἐπερᾰσσᾰ́σθην ἐπερᾰσσᾰ́με(σ)θᾰ ἐπερᾰ́σσᾰσθε ἐπερᾰ́σσᾰντο
subjunctive περᾰ́σσωμαι περᾰ́σσηαι περᾰ́σσηται περᾰ́σσησθον περᾰ́σσησθον περᾰσσώμε(σ)θᾰ περᾰ́σσησθε περᾰ́σσωνται
optative περᾰσσαίμην περᾰ́σσαιο περᾰ́σσαιτο περᾰ́σσαισθον περᾰσσαίσθην περᾰσσαίμε(σ)θᾰ περᾰ́σσαισθε περᾰσσαίᾰτο
imperative   πέρᾰσσαι περᾰσσᾰ́σθω περᾰ́σσᾰσθον περᾰσσᾰ́σθων   περᾰ́σσᾰσθε περᾰσσᾰ́σθων
active middle
infinitive περᾰ́σσαι / περᾰσσᾰ́μεν / περᾰσσᾰμέναι περᾰ́σσᾰσθαι
participle m περᾰ́σσᾱς περᾰσσᾰ́μενος
f περᾰ́σσᾱσᾰ περᾰσσᾰμένη
n περᾰ́σσᾰν περᾰσσᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔπρᾱσᾰ, ἐπρᾱσᾰ́μην, ἐπρᾱ́θην (Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔπρᾱσᾰ ἔπρᾱσᾰς ἔπρᾱσε(ν) ἐπρᾱ́σᾰτον ἐπρᾱσᾰ́την ἐπρᾱ́σᾰμεν ἐπρᾱ́σᾰτε ἔπρᾱσᾰν
subjunctive πρᾱ́σω πρᾱ́σῃς πρᾱ́σῃ πρᾱ́σητον πρᾱ́σητον πρᾱ́σωμεν πρᾱ́σητε πρᾱ́σωσῐ(ν)
optative πρᾱ́σαιμῐ πρᾱ́σειᾰς / πρᾱ́σαις πρᾱ́σειε(ν) / πρᾱ́σαι πρᾱ́σαιτον πρᾱσαίτην πρᾱ́σαιμεν πρᾱ́σαιτε πρᾱ́σειᾰν / πρᾱ́σαιεν
imperative   πρᾶσον πρᾱσᾰ́τω πρᾱ́σᾰτον πρᾱσᾰ́των   πρᾱ́σᾰτε πρᾱσᾰ́ντων
middle indicative ἐπρᾱσᾰ́μην ἐπρᾱ́σω ἐπρᾱ́σᾰτο ἐπρᾱ́σᾰσθον ἐπρᾱσᾰ́σθην ἐπρᾱσᾰ́μεθᾰ ἐπρᾱ́σᾰσθε ἐπρᾱ́σᾰντο
subjunctive πρᾱ́σωμαι πρᾱ́σῃ πρᾱ́σηται πρᾱ́σησθον πρᾱ́σησθον πρᾱσώμεθᾰ πρᾱ́σησθε πρᾱ́σωνται
optative πρᾱσαίμην πρᾱ́σαιο πρᾱ́σαιτο πρᾱ́σαισθον πρᾱσαίσθην πρᾱσαίμεθᾰ πρᾱ́σαισθε πρᾱ́σαιντο
imperative   πρᾶσαι πρᾱσᾰ́σθω πρᾱ́σᾰσθον πρᾱσᾰ́σθων   πρᾱ́σᾰσθε πρᾱσᾰ́σθων
passive indicative ἐπρᾱ́θην ἐπρᾱ́θης ἐπρᾱ́θη ἐπρᾱ́θητον ἐπρᾱθήτην ἐπρᾱ́θημεν ἐπρᾱ́θητε ἐπρᾱ́θησᾰν
subjunctive πρᾱθῶ πρᾱθῇς πρᾱθῇ πρᾱθῆτον πρᾱθῆτον πρᾱθῶμεν πρᾱθῆτε πρᾱθῶσῐ(ν)
optative πρᾱθείην πρᾱθείης πρᾱθείη πρᾱθεῖτον / πρᾱθείητον πρᾱθείτην / πρᾱθειήτην πρᾱθεῖμεν / πρᾱθείημεν πρᾱθεῖτε / πρᾱθείητε πρᾱθεῖεν / πρᾱθείησᾰν
imperative   πρᾱ́θητῐ πρᾱθήτω πρᾱ́θητον πρᾱθήτων   πρᾱ́θητε πρᾱθέντων
active middle passive
infinitive πρᾶσαι πρᾱ́σᾰσθαι πρᾱθῆναι
participle m πρᾱ́σᾱς πρᾱσᾰ́μενος πρᾱθείς
f πρᾱ́σᾱσᾰ πρᾱσᾰμένη πρᾱθεῖσᾰ
n πρᾶσᾰν πρᾱσᾰ́μενον πρᾱθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔπρησᾰ, ἐπρησᾰ́μην, ἐπρήθην (Ionic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔπρησᾰ ἔπρησᾰς ἔπρησε(ν) ἐπρήσᾰτον ἐπρησᾰ́την ἐπρήσᾰμεν ἐπρήσᾰτε ἔπρησᾰν
subjunctive πρήσω πρήσῃς πρήσῃ πρήσητον πρήσητον πρήσωμεν πρήσητε πρήσωσῐ(ν)
optative πρήσαιμῐ πρήσειᾰς / πρήσαις πρήσειε(ν) / πρήσαι πρησεῖτον πρησείτην πρησεῖμεν πρησεῖτε πρησεῖεν
imperative   πρῆσον πρησᾰ́τω πρήσᾰτον πρησᾰ́των   πρήσᾰτε πρησᾰ́ντων
middle indicative ἐπρησᾰ́μην ἐπρήσω ἐπρήσᾰτο ἐπρήσᾰσθον ἐπρησᾰ́σθην ἐπρησᾰ́μεθᾰ ἐπρήσᾰσθε ἐπρήσᾰντο
subjunctive πρήσωμαι πρήσηαι πρήσηται πρήσησθον πρήσησθον πρησώμεθᾰ πρήσησθε πρήσωνται
optative πρησαίμην πρήσαιο πρήσαιτο πρήσαισθον πρησαίσθην πρησαίμεθᾰ πρήσαισθε πρησαίᾰτο
imperative   πρῆσαι πρησᾰ́σθω πρήσᾰσθον πρησᾰ́σθων   πρήσᾰσθε πρησᾰ́σθων
passive indicative ἐπρήθην ἐπρήθης ἐπρήθη ἐπρήθητον ἐπρηθήτην ἐπρήθημεν ἐπρήθητε ἐπρήθησᾰν
subjunctive πρηθῶ πρηθῇς πρηθῇ πρηθῆτον πρηθῆτον πρηθῶμεν πρηθῆτε πρηθῶσῐ(ν)
optative πρηθείην πρηθείης πρηθείη πρηθεῖτον / πρηθείητον πρηθείτην / πρηθειήτην πρηθεῖμεν / πρηθείημεν πρηθεῖτε / πρηθείητε πρήθειεν / πρηθείησᾰν
imperative   πρήθητῐ πρηθήτω πρήθητον πρηθήτων   πρήθητε πρηθέντων
active middle passive
infinitive πρῆσαι πρήσᾰσθαι πρηθῆναι
participle m πρήσᾱς πρησᾰ́μενος πρηθείς
f πρήσᾱσᾰ πρησᾰμένη πρηθεῖσᾰ
n πρῆσᾰν πρησᾰ́μενον πρηθέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πέπρᾱκᾰ, πέπρᾱμαι (Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πέπρᾱκᾰ πέπρᾱκᾰς πέπρᾱκε(ν) πεπρᾱ́κᾰτον πεπρᾱ́κᾰτον πεπρᾱ́κᾰμεν πεπρᾱ́κᾰτε πεπρᾱ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive πεπρᾱ́κω πεπρᾱ́κῃς πεπρᾱ́κῃ πεπρᾱ́κητον πεπρᾱ́κητον πεπρᾱ́κωμεν πεπρᾱ́κητε πεπρᾱ́κωσῐ(ν)
optative πεπρᾱ́κοιμῐ / πεπρᾱκοίην πεπρᾱ́κοις / πεπρᾱκοίης πεπρᾱ́κοι / πεπρᾱκοίη πεπρᾱ́κοιτον πεπρᾱκοίτην πεπρᾱ́κοιμεν πεπρᾱ́κοιτε πεπρᾱ́κοιεν
imperative   πέπρᾱκε πεπρᾱκέτω πεπρᾱ́κετον πεπρᾱκέτων   πεπρᾱ́κετε πεπρᾱκόντων
middle/
passive 		indicative πέπρᾱμαι πέπρᾱσαι πέπρᾱται πέπρᾱσθον πέπρᾱσθον πεπρᾱ́μεθᾰ πέπρᾱσθε πέπρᾱνται
subjunctive πεπρᾱμένος ὦ πεπρᾱμένος ᾖς πεπρᾱμένος ᾖ πεπρᾱμένω ἦτον πεπρᾱμένω ἦτον πεπρᾱμένοι ὦμεν πεπρᾱμένοι ἦτε πεπρᾱμένοι ὦσῐ(ν)
optative πεπρᾱμένος εἴην πεπρᾱμένος εἴης πεπρᾱμένος εἴη πεπρᾱμένω εἴητον / εἶτον πεπρᾱμένω εἰήτην / εἴτην πεπρᾱμένοι εἴημεν / εἶμεν πεπρᾱμένοι εἴητε / εἶτε πεπρᾱμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   πέπρᾱσο πεπρᾱ́σθω πέπρᾱσθον πεπρᾱ́σθων   πέπρᾱσθε πεπρᾱ́σθων
active middle/passive
infinitive πεπρᾱκέναι πεπρᾶσθαι
participle m πεπρᾱκώς πεπρᾱμένος
f πεπρᾱκυῖᾰ πεπρᾱμένη
n πεπρᾱκός πεπρᾱμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πέπρηκᾰ, πέπρημαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πέπρηκᾰ πέπρηκᾰς πέπρηκε(ν) πεπρήκᾰτον πεπρήκᾰτον πεπρήκᾰμεν πεπρήκᾰτε πεπρήκᾱσῐ(ν)
subjunctive πεπρήκω,
πεπρήκωμῐ 		πεπρήκῃς,
πεπρήκῃσθᾰ 		πεπρήκῃ,
πεπρήκῃσῐ 		πεπρήκητον πεπρήκητον πεπρήκωμεν πεπρήκητε πεπρήκωσῐ(ν)
optative πεπρήκοιμῐ / πεπρηκοίην πεπρήκοις / πεπρηκοίης πεπρήκοι / πεπρηκοίη πεπρήκοιτον πεπρηκοίτην πεπρήκοιμεν πεπρήκοιτε πεπρήκοιεν
imperative   πέπρηκε πεπρηκέτω πεπρήκετον πεπρηκέτων   πεπρήκετε πεπρηκόντων
middle/
passive 		indicative πέπρημαι πέπρησαι πέπρηται πέπρησθον πέπρησθον πεπρήμεθᾰ πέπρησθε πέπρηνται
subjunctive πεπρημένος,
πεπρηπεπερημένος ὦ 		πεπρημένος,
πεπρηπεπερημένος ᾖς 		πεπρημένος,
πεπρηπεπερημένος ᾖ 		πεπρημένος,
πεπρηπεπερημένω ἦτον 		πεπρημένος,
πεπρηπεπερημένω ἦτον 		πεπρημένος,
πεπρηπεπερημένοι ὦμεν 		πεπρημένος,
πεπρηπεπερημένοι ἦτε 		πεπρημένος,
πεπρηπεπερημένοι ὦσῐ(ν)
optative πεπρημένος,
πεπρηπεπερημένος εἴην 		πεπρημένος,
πεπρηπεπερημένος εἴης 		πεπρημένος,
πεπρηπεπερημένος εἴη 		πεπρημένος,
πεπρηπεπερημένω εἴητον / εἶτον 		πεπρημένος,
πεπρηπεπερημένω εἰήτην / εἴτην 		πεπρημένος,
πεπρηπεπερημένοι εἴημεν / εἶμεν 		πεπρημένος,
πεπρηπεπερημένοι εἴητε / εἶτε 		πεπρημενος,
πεπρηπεπερήμενοι εἰησᾰ́ν / εἰεν
imperative   πέπρησο πεπρήσθω πέπρησθον πεπρήσθων   πέπρησθε πεπρήσθων
active middle/passive
infinitive πεπρηκέναι πεπρῆσθαι
participle m πεπρηκώς πεπρημένος,
πεπρηπεπερημένος
f πεπρηκυῖᾰ πεπρημένος,
πεπρηπεπερημένη
n πεπρηκός πεπρημένος,
πεπρηπεπερημένον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐπεπρᾱ́κειν / ἐπεπρᾱ́κη, ἐπεπρᾱ́μην (Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεπρᾱ́κειν / ἐπεπρᾱ́κη ἐπεπρᾱ́κεις / ἐπεπρᾱ́κης ἐπεπρᾱ́κει(ν) ἐπεπρᾱ́κετον ἐπεπρᾱκέτην ἐπεπρᾱ́κεμεν ἐπεπρᾱ́κετε ἐπεπρᾱ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐπεπρᾱ́μην ἐπέπρᾱσο ἐπέπρᾱτο ἐπέπρᾱσθον ἐπεπρᾱ́σθην ἐπεπρᾱ́μεθᾰ ἐπέπρᾱσθε ἐπέπρᾱντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.