παίζω

Ancient Greek

Etymology

παῖς (paîs) +‎ -ι̯ω (-i̯ō).

Pronunciation

 

Verb

παίζω • (paízō)

  1. to play
    σφαίρᾳ παίζω
    sphaírāi paízō
    I play with a ball.

Inflection

   Present: παίζω, παίζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative παίζω παίζεις παίζει παίζετον παίζετον παίζομεν παίζετε παίζουσῐ(ν)
subjunctive παίζω παίζῃς παίζῃ παίζητον παίζητον παίζωμεν παίζητε παίζωσῐ(ν)
optative παίζοιμῐ παίζοις παίζοι παίζοιτον παιζοίτην παίζοιμεν παίζοιτε παίζοιεν
imperative   παῖζε παιζέτω παίζετον παιζέτων   παίζετε παιζόντων
middle/
passive 		indicative παίζομαι παίζῃ / παίζει παίζεται παίζεσθον παίζεσθον παιζόμεθᾰ παίζεσθε παίζονται
subjunctive παίζωμαι παίζῃ παίζηται παίζησθον παίζησθον παιζώμεθᾰ παίζησθε παίζωνται
optative παιζοίμην παίζοιο παίζοιτο παίζοισθον παιζοίσθην παιζοίμεθᾰ παίζοισθε παίζοιντο
imperative   παίζου παιζέσθω παίζεσθον παιζέσθων   παίζεσθε παιζέσθων
active middle/passive
infinitive παίζειν παίζεσθαι
participle m παίζων παιζόμενος
f παίζουσᾰ παιζομένη
n παῖζον παιζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔπαιζον, ἐπαιζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔπαιζον ἔπαιζες ἔπαιζε(ν) ἐπαίζετον ἐπαιζέτην ἐπαίζομεν ἐπαίζετε ἔπαιζον
middle/
passive 		indicative ἐπαιζόμην ἐπαίζου ἐπαίζετο ἐπαίζεσθον ἐπαιζέσθην ἐπαιζόμεθᾰ ἐπαίζεσθε ἐπαίζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: παίξω, παίξομαι, παιχθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative παίξω παίξεις παίξει παίξετον παίξετον παίξομεν παίξετε παίξουσῐ(ν)
optative παίξοιμῐ παίξοις παίξοι παίξοιτον παιξοίτην παίξοιμεν παίξοιτε παίξοιεν
middle indicative παίξομαι παίξῃ / παίξει παίξεται παίξεσθον παίξεσθον παιξόμεθᾰ παίξεσθε παίξονται
optative παιξοίμην παίξοιο παίξοιτο παίξοισθον παιξοίσθην παιξοίμεθᾰ παίξοισθε παίξοιντο
passive indicative παιχθήσομαι παιχθήσῃ παιχθήσεται παιχθήσεσθον παιχθήσεσθον παιχθησόμεθᾰ παιχθήσεσθε παιχθήσονται
optative παιχθησοίμην παιχθήσοιο παιχθήσοιτο παιχθήσοισθον παιχθησοίσθην παιχθησοίμεθᾰ παιχθήσοισθε παιχθήσοιντο
active middle passive
infinitive παίξειν παίξεσθαι παιχθήσεσθαι
participle m παίξων παιξόμενος παιχθησόμενος
f παίξουσᾰ παιξομένη παιχθησομένη
n παῖξον παιξόμενον παιχθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔπαισᾰ, ἐπαισᾰ́μην, ἐπαίσθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔπαισᾰ ἔπαισᾰς ἔπαισε(ν) ἐπαίσᾰτον ἐπαισᾰ́την ἐπαίσᾰμεν ἐπαίσᾰτε ἔπαισᾰν
subjunctive παίσω παίσῃς παίσῃ παίσητον παίσητον παίσωμεν παίσητε παίσωσῐ(ν)
optative παίσαιμῐ παίσειᾰς / παίσαις παίσειε(ν) / παίσαι παίσαιτον παισαίτην παίσαιμεν παίσαιτε παίσειᾰν / παίσαιεν
imperative   παῖσον παισᾰ́τω παίσᾰτον παισᾰ́των   παίσᾰτε παισᾰ́ντων
middle indicative ἐπαισᾰ́μην ἐπαίσω ἐπαίσᾰτο ἐπαίσᾰσθον ἐπαισᾰ́σθην ἐπαισᾰ́μεθᾰ ἐπαίσᾰσθε ἐπαίσᾰντο
subjunctive παίσωμαι παίσῃ παίσηται παίσησθον παίσησθον παισώμεθᾰ παίσησθε παίσωνται
optative παισαίμην παίσαιο παίσαιτο παίσαισθον παισαίσθην παισαίμεθᾰ παίσαισθε παίσαιντο
imperative   παῖσαι παισᾰ́σθω παίσᾰσθον παισᾰ́σθων   παίσᾰσθε παισᾰ́σθων
passive indicative ἐπαίσθην ἐπαίσθης ἐπαίσθη ἐπαίσθητον ἐπαισθήτην ἐπαίσθημεν ἐπαίσθητε ἐπαίσθησᾰν
subjunctive παισθῶ παισθῇς παισθῇ παισθῆτον παισθῆτον παισθῶμεν παισθῆτε παισθῶσῐ(ν)
optative παισθείην παισθείης παισθείη παισθεῖτον / παισθείητον παισθείτην / παισθειήτην παισθεῖμεν / παισθείημεν παισθεῖτε / παισθείητε παισθεῖεν / παισθείησᾰν
imperative   παίσθητῐ παισθήτω παίσθητον παισθήτων   παίσθητε παισθέντων
active middle passive
infinitive παῖσαι παίσᾰσθαι παισθῆναι
participle m παίσᾱς παισᾰ́μενος παισθείς
f παίσᾱσᾰ παισᾰμένη παισθεῖσᾰ
n παῖσᾰν παισᾰ́μενον παισθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔπαιξᾰ, ἐπαιξᾰ́μην, ἐπαίχθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔπαιξᾰ ἔπαιξᾰς ἔπαιξε(ν) ἐπαίξᾰτον ἐπαιξᾰ́την ἐπαίξᾰμεν ἐπαίξᾰτε ἔπαιξᾰν
subjunctive παίξω παίξῃς παίξῃ παίξητον παίξητον παίξωμεν παίξητε παίξωσῐ(ν)
optative παίξαιμῐ παίξειᾰς / παίξαις παίξειε(ν) / παίξαι παίξαιτον παιξαίτην παίξαιμεν παίξαιτε παίξειᾰν / παίξαιεν
imperative   παῖξον παιξᾰ́τω παίξᾰτον παιξᾰ́των   παίξᾰτε παιξᾰ́ντων
middle indicative ἐπαιξᾰ́μην ἐπαίξω ἐπαίξᾰτο ἐπαίξᾰσθον ἐπαιξᾰ́σθην ἐπαιξᾰ́μεθᾰ ἐπαίξᾰσθε ἐπαίξᾰντο
subjunctive παίξωμαι παίξῃ παίξηται παίξησθον παίξησθον παιξώμεθᾰ παίξησθε παίξωνται
optative παιξαίμην παίξαιο παίξαιτο παίξαισθον παιξαίσθην παιξαίμεθᾰ παίξαισθε παίξαιντο
imperative   παῖξαι παιξᾰ́σθω παίξᾰσθον παιξᾰ́σθων   παίξᾰσθε παιξᾰ́σθων
passive indicative ἐπαίχθην ἐπαίχθης ἐπαίχθη ἐπαίχθητον ἐπαιχθήτην ἐπαίχθημεν ἐπαίχθητε ἐπαίχθησᾰν
subjunctive παιχθῶ παιχθῇς παιχθῇ παιχθῆτον παιχθῆτον παιχθῶμεν παιχθῆτε παιχθῶσῐ(ν)
optative παιχθείην παιχθείης παιχθείη παιχθεῖτον / παιχθείητον παιχθείτην / παιχθειήτην παιχθεῖμεν / παιχθείημεν παιχθεῖτε / παιχθείητε παιχθεῖεν / παιχθείησᾰν
imperative   παίχθητῐ παιχθήτω παίχθητον παιχθήτων   παίχθητε παιχθέντων
active middle passive
infinitive παῖξαι παίξᾰσθαι παιχθῆναι
participle m παίξᾱς παιξᾰ́μενος παιχθείς
f παίξᾱσᾰ παιξᾰμένη παιχθεῖσᾰ
n παῖξᾰν παιξᾰ́μενον παιχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πέπαικᾰ, πέπαισμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πέπαικᾰ πέπαικᾰς πέπαικε(ν) πεπαίκᾰτον πεπαίκᾰτον πεπαίκᾰμεν πεπαίκᾰτε πεπαίκᾱσῐ(ν)
subjunctive πεπαίκω πεπαίκῃς πεπαίκῃ πεπαίκητον πεπαίκητον πεπαίκωμεν πεπαίκητε πεπαίκωσῐ(ν)
optative πεπαίκοιμῐ / πεπαικοίην πεπαίκοις / πεπαικοίης πεπαίκοι / πεπαικοίη πεπαίκοιτον πεπαικοίτην πεπαίκοιμεν πεπαίκοιτε πεπαίκοιεν
imperative   πέπαικε πεπαικέτω πεπαίκετον πεπαικέτων   πεπαίκετε πεπαικόντων
middle/
passive 		indicative πέπαισμαι πέπαισαι πέπαισται πέπαισθον πέπαισθον πεπαίσμεθᾰ πέπαισθε πεπαίδᾰται
subjunctive πεπαισμένος ὦ πεπαισμένος ᾖς πεπαισμένος ᾖ πεπαισμένω ἦτον πεπαισμένω ἦτον πεπαισμένοι ὦμεν πεπαισμένοι ἦτε πεπαισμένοι ὦσῐ(ν)
optative πεπαισμένος εἴην πεπαισμένος εἴης πεπαισμένος εἴη πεπαισμένω εἴητον / εἶτον πεπαισμένω εἰήτην / εἴτην πεπαισμένοι εἴημεν / εἶμεν πεπαισμένοι εἴητε / εἶτε πεπαισμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   πέπαισο πεπαίσθω πέπαισθον πεπαίσθων   πέπαισθε πεπαίσθων
active middle/passive
infinitive πεπαικέναι πεπαῖσθαι
participle m πεπαικώς πεπαισμένος
f πεπαικυῖᾰ πεπαισμένη
n πεπαικός πεπαισμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πέπαιχᾰ, πέπαιγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πέπαιχᾰ πέπαιχᾰς πέπαιχε(ν) πεπαίχᾰτον πεπαίχᾰτον πεπαίχᾰμεν πεπαίχᾰτε πεπαίχᾱσῐ(ν)
subjunctive πεπαίχω πεπαίχῃς πεπαίχῃ πεπαίχητον πεπαίχητον πεπαίχωμεν πεπαίχητε πεπαίχωσῐ(ν)
optative πεπαίχοιμῐ / πεπαιχοίην πεπαίχοις / πεπαιχοίης πεπαίχοι / πεπαιχοίη πεπαίχοιτον πεπαιχοίτην πεπαίχοιμεν πεπαίχοιτε πεπαίχοιεν
imperative   πέπαιχε πεπαιχέτω πεπαίχετον πεπαιχέτων   πεπαίχετε πεπαιχόντων
middle/
passive 		indicative πέπαιγμαι πέπαιξαι πέπαικται πέπαιχθον πέπαιχθον πεπαίγμεθᾰ πέπαιχθε πεπαίγᾰται
subjunctive πεπαιγμένος ὦ πεπαιγμένος ᾖς πεπαιγμένος ᾖ πεπαιγμένω ἦτον πεπαιγμένω ἦτον πεπαιγμένοι ὦμεν πεπαιγμένοι ἦτε πεπαιγμένοι ὦσῐ(ν)
optative πεπαιγμένος εἴην πεπαιγμένος εἴης πεπαιγμένος εἴη πεπαιγμένω εἴητον / εἶτον πεπαιγμένω εἰήτην / εἴτην πεπαιγμένοι εἴημεν / εἶμεν πεπαιγμένοι εἴητε / εἶτε πεπαιγμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   πέπαιξο πεπαίχθω πέπαιχθον πεπαίχθων   πέπαιχθε πεπαίχθων
active middle/passive
infinitive πεπαιχέναι πεπαῖχθαι
participle m πεπαιχώς πεπαιγμένος
f πεπαιχυῖᾰ πεπαιγμένη
n πεπαιχός πεπαιγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • παῖγμα (paîgma)

Descendants

  • Greek: παίζω (paízo)

Further reading

Greek

Etymology

From Ancient Greek παίζω (paízō).

Verb

παίζω • (paízo) (past έπαιξα, passive παίζομαι)

  1. to play (with toys, to have fun)
    Τα παιδιά έπαιζαν στο σοκάκι.
    Ta paidiá épaizan sto sokáki.
    Children were playing in the street.
  2. (sports) to play
    Παίζουν ποδόσφαιρο.
    Paízoun podósfairo.
    They are playing football.
  3. (music) to play
    Έμαθε μόνη της να παίζει κιθάρα.
    Émathe móni tis na paízei kithára.
    She taught herself to play the guitar.
  4. (theater) to act, play
    Ο Ρίτσαρντ Μπάρτον έπαιξε το ρόλο του.
    O Rítsarnt Bárton épaixe to rólo tou.
    Richard Burton played the part.
  5. to gamble, play, bet
    Παίζουν στη ρουλέτα.
    Paízoun sti rouléta.
    They play roulette.
  6. to play, fiddle, fidget
    Mην παίζεις τα ψιλά στην τσέπη σου.
    Min paízeis ta psilá stin tsépi sou.
    Do not play with the change in your pocket.
  7. (card games, chess, etc) to play, move (a game, a card, a piece, etc)
    Το ταμπλώ όπου παίζεται το τάβλι χωρίζεται σε τέσσερα τμήματα.
    To tampló ópou paízetai to távli chorízetai se téssera tmímata.
    The board on which backgammon is played has four sections.
    Aυτό το πιόνι δεν παίζει.
    Aytó to pióni den paízei.
    That pawn doesn't move.

Conjugation

παίζω   παίζομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg παίξω παίζομαι παιχτώ3
2 sg παίζεις παίξεις παίζεσαι παιχτείς
3 sg παίζει παίξει παίζεται παιχτεί
1 pl παίζουμε, [‑ομε] παίξουμε, [‑ομε] παιζόμαστε παιχτούμε
2 pl παίζετε παίξετε παίζεστε, παιζόσαστε παιχτείτε
3 pl παίζουν(ε) παίξουν(ε) παίζονται παιχτούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg έπαιζα έπαιξα παιζόμουν(α) παίχτηκα3
2 sg έπαιζες έπαιξες παιζόσουν(α) παίχτηκες
3 sg έπαιζε έπαιξε παιζόταν(ε) παίχτηκε
1 pl παίζαμε παίξαμε παιζόμασταν, (‑όμαστε) παιχτήκαμε
2 pl παίζατε παίξατε παιζόσασταν, (‑όσαστε) παιχτήκατε
3 pl έπαιζαν, παίζαν(ε) έπαιξαν, παίξαν(ε) παίζονταν, (παιζόντουσαν) παίχτηκαν, παιχτήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα παίξω ➤ θα παίζομαι ➤ θα παιχτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα παίζεις, … θα παίξεις, … θα παίζεσαι, … θα παιχτείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … παίξει
  έχω, έχεις, … παιγμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … παιχτεί
  είμαι, είσαι, … παιγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … παίξει
  είχα, είχες, … παιγμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … παιχτεί
  ήμουν, ήσουν, … παιγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … παίξει
  θα έχω, θα έχεις, … παιγμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … παιχτεί
  θα είμαι, θα είσαι, … παιγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg παίζε παίξε, παίχ' 1 — παίξου
2 pl παίζετε παίξτε, παίχτε2 παίζεστε παιχτείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ παίζοντας ➤ παιζόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας παίξει ➤ παιγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ παίξει παιχτεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. παίχ' το "play it!"
 2. Colloquial.
 3. Rare alternatives with learned {-χθ-} [να παιχθώ, παίχθηκα, ...]
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

  • παιζογελώ (paizogeló, “to play and laugh, to frolic daily”)
  • and see: εμπαίζω (empaízo, “to make fun of, to mock, to tease”)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.