παράκτιος

Greek

Adjective

παράκτιος • (paráktios) m (feminine παράκτια, neuter παράκτιο)

  1. littoral
    Synonym: παραλιακός (paraliakós)

Declension

Declension of παράκτιος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative παράκτιος (paráktios) παράκτια (paráktia) παράκτιο (paráktio) παράκτιοι (paráktioi) παράκτιες (parákties) παράκτια (paráktia)
genitive παράκτιου (paráktiou) παράκτιας (paráktias) παράκτιου (paráktiou) παράκτιων (paráktion) παράκτιων (paráktion) παράκτιων (paráktion)
accusative παράκτιο (paráktio) παράκτια (paráktia) παράκτιο (paráktio) παράκτιους (paráktious) παράκτιες (parákties) παράκτια (paráktia)
vocative παράκτιε (paráktie) παράκτια (paráktia) παράκτιο (paráktio) παράκτιοι (paráktioi) παράκτιες (parákties) παράκτια (paráktia)
  • see: ακτή f (aktí, “coast, shore”)

See also

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.