παρήμενος

Ancient Greek

Etymology

παρα- (para-) +‎ ἥμενος (hḗmenos). Apparently the perfect passive participle of an otherwise unattested verb πάρημαι (párēmai) (listed as such by all dictionaries).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.rɛ̌ː.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paˈre̝.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /paˈri.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /paˈri.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /paˈri.me.nos/

Adjective

πᾰρήμενος • (părḗmenos) m (feminine πᾰρημένη, neuter πᾰρήμενον); first/second declension

(Epic) seated beside, sitting beside

Declension

First and second declension of πᾰρήμενος; πᾰρημένη; πᾰρήμενον (Epic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πᾰρήμενος părḗmenos	πᾰρημένη părēménē	πᾰρήμενον părḗmenon	πᾰρημένω părēménō	πᾰρημένᾱ părēménā	πᾰρημένω părēménō	πᾰρήμενοι părḗmenoi	πᾰρήμεναι părḗmenai	πᾰρήμενᾰ părḗmenă
Genitive	πᾰρημένου / πᾰρημενοῖο / πᾰρημένοιο / πᾰρημενόο / πᾰρημένοο părēménou / părēmenoîo / părēménoio / părēmenóo / părēménoo	πᾰρημένης părēménēs	πᾰρημένου / πᾰρημενοῖο / πᾰρημένοιο / πᾰρημενόο / πᾰρημένοο părēménou / părēmenoîo / părēménoio / părēmenóo / părēménoo	πᾰρημένοιν / πᾰρημένοιῐν părēménoi(ĭ)n	πᾰρημέναιν / πᾰρημέναιῐν / πᾰρημένῃῐν părēménai(ĭ)n / părēménēiĭn	πᾰρημένοιν / πᾰρημένοιῐν părēménoi(ĭ)n	πᾰρημένων părēménōn	πᾰρημενᾱ́ων / πᾰρημενέ͜ων / πᾰρημενῶν părēmenā́ōn / părēmené͜ōn / părēmenôn	πᾰρημένων părēménōn
Dative	πᾰρημένῳ părēménōi	πᾰρημένῃ părēménēi	πᾰρημένῳ părēménōi	πᾰρημένοιν / πᾰρημένοιῐν părēménoi(ĭ)n	πᾰρημέναιν / πᾰρημέναιῐν / πᾰρημένῃῐν părēménai(ĭ)n / părēménēiĭn	πᾰρημένοιν / πᾰρημένοιῐν părēménoi(ĭ)n	πᾰρημένοισῐ / πᾰρημένοισῐν / πᾰρημένοις părēménoisĭ(n) / părēménois	πᾰρημένῃσῐ / πᾰρημένῃσῐν / πᾰρημένῃς / πᾰρημέναις părēménēisĭ(n) / părēménēis / părēménais	πᾰρημένοισῐ / πᾰρημένοισῐν / πᾰρημένοις părēménoisĭ(n) / părēménois
Accusative	πᾰρήμενον părḗmenon	πᾰρημένην părēménēn	πᾰρήμενον părḗmenon	πᾰρημένω părēménō	πᾰρημένᾱ părēménā	πᾰρημένω părēménō	πᾰρημένους părēménous	πᾰρημένᾱς părēménās	πᾰρήμενᾰ părḗmenă
Vocative	πᾰρήμενε părḗmene	πᾰρημένη părēménē	πᾰρήμενον părḗmenon	πᾰρημένω părēménō	πᾰρημένᾱ părēménā	πᾰρημένω părēménō	πᾰρήμενοι părḗmenoi	πᾰρήμεναι părḗmenai	πᾰρήμενᾰ părḗmenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	πᾰρημένως părēménōs			πᾰρημενώτερος părēmenṓteros			πᾰρημενώτᾰτος părēmenṓtătos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Further reading