παραδειγματίζω

Ancient Greek

Etymology

From παρά (pará, “beside”) +‎ δειγματίζω (deigmatízō, “to show, demonstrate”).

Pronunciation

 

Verb

παραδειγματίζω • (paradeigmatízō)

  1. to make a public example of, shame, disgrace, expose

Inflection

   Present: παραδειγμᾰτῐ́ζω, παραδειγμᾰτῐ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative παραδειγμᾰτῐ́ζω παραδειγμᾰτῐ́ζεις παραδειγμᾰτῐ́ζει παραδειγμᾰτῐ́ζετον παραδειγμᾰτῐ́ζετον παραδειγμᾰτῐ́ζομεν παραδειγμᾰτῐ́ζετε παραδειγμᾰτῐ́ζουσῐ(ν)
subjunctive παραδειγμᾰτῐ́ζω παραδειγμᾰτῐ́ζῃς παραδειγμᾰτῐ́ζῃ παραδειγμᾰτῐ́ζητον παραδειγμᾰτῐ́ζητον παραδειγμᾰτῐ́ζωμεν παραδειγμᾰτῐ́ζητε παραδειγμᾰτῐ́ζωσῐ(ν)
optative παραδειγμᾰτῐ́ζοιμῐ παραδειγμᾰτῐ́ζοις παραδειγμᾰτῐ́ζοι παραδειγμᾰτῐ́ζοιτον παραδειγμᾰτῐζοίτην παραδειγμᾰτῐ́ζοιμεν παραδειγμᾰτῐ́ζοιτε παραδειγμᾰτῐ́ζοιεν
imperative   παραδειγμᾰ́τῐζε παραδειγμᾰτῐζέτω παραδειγμᾰτῐ́ζετον παραδειγμᾰτῐζέτων   παραδειγμᾰτῐ́ζετε παραδειγμᾰτῐζόντων
middle/
passive 		indicative παραδειγμᾰτῐ́ζομαι παραδειγμᾰτῐ́ζῃ / παραδειγμᾰτῐ́ζει παραδειγμᾰτῐ́ζεται παραδειγμᾰτῐ́ζεσθον παραδειγμᾰτῐ́ζεσθον παραδειγμᾰτῐζόμεθᾰ παραδειγμᾰτῐ́ζεσθε παραδειγμᾰτῐ́ζονται
subjunctive παραδειγμᾰτῐ́ζωμαι παραδειγμᾰτῐ́ζῃ παραδειγμᾰτῐ́ζηται παραδειγμᾰτῐ́ζησθον παραδειγμᾰτῐ́ζησθον παραδειγμᾰτῐζώμεθᾰ παραδειγμᾰτῐ́ζησθε παραδειγμᾰτῐ́ζωνται
optative παραδειγμᾰτῐζοίμην παραδειγμᾰτῐ́ζοιο παραδειγμᾰτῐ́ζοιτο παραδειγμᾰτῐ́ζοισθον παραδειγμᾰτῐζοίσθην παραδειγμᾰτῐζοίμεθᾰ παραδειγμᾰτῐ́ζοισθε παραδειγμᾰτῐ́ζοιντο
imperative   παραδειγμᾰτῐ́ζου παραδειγμᾰτῐζέσθω παραδειγμᾰτῐ́ζεσθον παραδειγμᾰτῐζέσθων   παραδειγμᾰτῐ́ζεσθε παραδειγμᾰτῐζέσθων
active middle/passive
infinitive παραδειγμᾰτῐ́ζειν παραδειγμᾰτῐ́ζεσθαι
participle m παραδειγμᾰτῐ́ζων παραδειγμᾰτῐζόμενος
f παραδειγμᾰτῐ́ζουσᾰ παραδειγμᾰτῐζομένη
n παραδειγμᾰτῐ́ζον παραδειγμᾰτῐζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: παρἐδειγμᾰ́τῐζον, παρἐδειγμᾰτῐζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative παρἐδειγμᾰ́τῐζον παρἐδειγμᾰ́τῐζες παρἐδειγμᾰ́τῐζε(ν) παρἐδειγμᾰτῐ́ζετον παρἐδειγμᾰτῐζέτην παρἐδειγμᾰτῐ́ζομεν παρἐδειγμᾰτῐ́ζετε παρἐδειγμᾰ́τῐζον
middle/
passive 		indicative παρἐδειγμᾰτῐζόμην παρἐδειγμᾰτῐ́ζου παρἐδειγμᾰτῐ́ζετο παρἐδειγμᾰτῐ́ζεσθον παρἐδειγμᾰτῐζέσθην παρἐδειγμᾰτῐζόμεθᾰ παρἐδειγμᾰτῐ́ζεσθε παρἐδειγμᾰτῐ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: παραδειγμᾰτῐ́σω, παραδειγμᾰτῐ́σομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative παραδειγμᾰτῐ́σω παραδειγμᾰτῐ́σεις παραδειγμᾰτῐ́σει παραδειγμᾰτῐ́σετον παραδειγμᾰτῐ́σετον παραδειγμᾰτῐ́σομεν παραδειγμᾰτῐ́σετε παραδειγμᾰτῐ́σουσῐ(ν)
optative παραδειγμᾰτῐ́σοιμῐ παραδειγμᾰτῐ́σοις παραδειγμᾰτῐ́σοι παραδειγμᾰτῐ́σοιτον παραδειγμᾰτῐσοίτην παραδειγμᾰτῐ́σοιμεν παραδειγμᾰτῐ́σοιτε παραδειγμᾰτῐ́σοιεν
middle indicative παραδειγμᾰτῐ́σομαι παραδειγμᾰτῐ́σῃ / παραδειγμᾰτῐ́σει παραδειγμᾰτῐ́σεται παραδειγμᾰτῐ́σεσθον παραδειγμᾰτῐ́σεσθον παραδειγμᾰτῐσόμεθᾰ παραδειγμᾰτῐ́σεσθε παραδειγμᾰτῐ́σονται
optative παραδειγμᾰτῐσοίμην παραδειγμᾰτῐ́σοιο παραδειγμᾰτῐ́σοιτο παραδειγμᾰτῐ́σοισθον παραδειγμᾰτῐσοίσθην παραδειγμᾰτῐσοίμεθᾰ παραδειγμᾰτῐ́σοισθε παραδειγμᾰτῐ́σοιντο
active middle
infinitive παραδειγμᾰτῐ́σειν παραδειγμᾰτῐ́σεσθαι
participle m παραδειγμᾰτῐ́σων παραδειγμᾰτῐσόμενος
f παραδειγμᾰτῐ́σουσᾰ παραδειγμᾰτῐσομένη
n παραδειγμᾰτῐ́σον παραδειγμᾰτῐσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: παρἐδειγμᾰ́τῐσᾰ, παρἐδειγμᾰτῐσᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative παρἐδειγμᾰ́τῐσᾰ παρἐδειγμᾰ́τῐσᾰς παρἐδειγμᾰ́τῐσε(ν) παρἐδειγμᾰτῐ́σᾰτον παρἐδειγμᾰτῐσᾰ́την παρἐδειγμᾰτῐ́σᾰμεν παρἐδειγμᾰτῐ́σᾰτε παρἐδειγμᾰ́τῐσᾰν
subjunctive παραδειγμᾰτῐ́σω παραδειγμᾰτῐ́σῃς παραδειγμᾰτῐ́σῃ παραδειγμᾰτῐ́σητον παραδειγμᾰτῐ́σητον παραδειγμᾰτῐ́σωμεν παραδειγμᾰτῐ́σητε παραδειγμᾰτῐ́σωσῐ(ν)
optative παραδειγμᾰτῐ́σαιμῐ παραδειγμᾰτῐ́σειᾰς / παραδειγμᾰτῐ́σαις παραδειγμᾰτῐ́σειε(ν) / παραδειγμᾰτῐ́σαι παραδειγμᾰτῐ́σαιτον παραδειγμᾰτῐσαίτην παραδειγμᾰτῐ́σαιμεν παραδειγμᾰτῐ́σαιτε παραδειγμᾰτῐ́σειᾰν / παραδειγμᾰτῐ́σαιεν
imperative   παραδειγμᾰ́τῐσον παραδειγμᾰτῐσᾰ́τω παραδειγμᾰτῐ́σᾰτον παραδειγμᾰτῐσᾰ́των   παραδειγμᾰτῐ́σᾰτε παραδειγμᾰτῐσᾰ́ντων
middle indicative παρἐδειγμᾰτῐσᾰ́μην παρἐδειγμᾰτῐ́σω παρἐδειγμᾰτῐ́σᾰτο παρἐδειγμᾰτῐ́σᾰσθον παρἐδειγμᾰτῐσᾰ́σθην παρἐδειγμᾰτῐσᾰ́μεθᾰ παρἐδειγμᾰτῐ́σᾰσθε παρἐδειγμᾰτῐ́σᾰντο
subjunctive παραδειγμᾰτῐ́σωμαι παραδειγμᾰτῐ́σῃ παραδειγμᾰτῐ́σηται παραδειγμᾰτῐ́σησθον παραδειγμᾰτῐ́σησθον παραδειγμᾰτῐσώμεθᾰ παραδειγμᾰτῐ́σησθε παραδειγμᾰτῐ́σωνται
optative παραδειγμᾰτῐσαίμην παραδειγμᾰτῐ́σαιο παραδειγμᾰτῐ́σαιτο παραδειγμᾰτῐ́σαισθον παραδειγμᾰτῐσαίσθην παραδειγμᾰτῐσαίμεθᾰ παραδειγμᾰτῐ́σαισθε παραδειγμᾰτῐ́σαιντο
imperative   παραδειγμᾰ́τῐσαι παραδειγμᾰτῐσᾰ́σθω παραδειγμᾰτῐ́σᾰσθον παραδειγμᾰτῐσᾰ́σθων   παραδειγμᾰτῐ́σᾰσθε παραδειγμᾰτῐσᾰ́σθων
active middle
infinitive παραδειγμᾰτῐ́σαι παραδειγμᾰτῐ́σᾰσθαι
participle m παραδειγμᾰτῐ́σᾱς παραδειγμᾰτῐσᾰ́μενος
f παραδειγμᾰτῐ́σᾱσᾰ παραδειγμᾰτῐσᾰμένη
n παραδειγμᾰτῐ́σᾰν παραδειγμᾰτῐσᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.