παρακειμέναιν

See also: παρακειμέναις and παρακείμεναι

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.keː.mé.nai̯n/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.ra.kiˈme.nɛn/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.ra.ciˈme.nɛn/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.ra.ciˈme.nen/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.ra.ciˈme.nen/

Participle

πᾰρᾰκειμέναιν • (părăkeiménain)

genitive/dative dual feminine of πᾰρᾰκείμενος (părăkeímenos)