παραλήγω

Ancient Greek

Etymology

πᾰρᾰ- (pără-, “beside, near”) +‎ λήγω (lḗgō, “cease, terminate”)

Pronunciation

 

Verb

πᾰρᾰλήγω • (părălḗgō)

  1. to be next to the end, to be penultimate

Conjugation

   Present: πᾰρᾰλήγω, πᾰρᾰλήγομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πᾰρᾰλήγω πᾰρᾰλήγεις πᾰρᾰλήγει πᾰρᾰλήγετον πᾰρᾰλήγετον πᾰρᾰλήγομεν πᾰρᾰλήγετε πᾰρᾰλήγουσῐ(ν)
subjunctive πᾰρᾰλήγω πᾰρᾰλήγῃς πᾰρᾰλήγῃ πᾰρᾰλήγητον πᾰρᾰλήγητον πᾰρᾰλήγωμεν πᾰρᾰλήγητε πᾰρᾰλήγωσῐ(ν)
optative πᾰρᾰλήγοιμῐ πᾰρᾰλήγοις πᾰρᾰλήγοι πᾰρᾰλήγοιτον πᾰρᾰληγοίτην πᾰρᾰλήγοιμεν πᾰρᾰλήγοιτε πᾰρᾰλήγοιεν
imperative   πᾰρᾰ́ληγε πᾰρᾰληγέτω πᾰρᾰλήγετον πᾰρᾰληγέτων   πᾰρᾰλήγετε πᾰρᾰληγόντων
middle/
passive 		indicative πᾰρᾰλήγομαι πᾰρᾰλήγῃ / πᾰρᾰλήγει πᾰρᾰλήγεται πᾰρᾰλήγεσθον πᾰρᾰλήγεσθον πᾰρᾰληγόμεθᾰ πᾰρᾰλήγεσθε πᾰρᾰλήγονται
subjunctive πᾰρᾰλήγωμαι πᾰρᾰλήγῃ πᾰρᾰλήγηται πᾰρᾰλήγησθον πᾰρᾰλήγησθον πᾰρᾰληγώμεθᾰ πᾰρᾰλήγησθε πᾰρᾰλήγωνται
optative πᾰρᾰληγοίμην πᾰρᾰλήγοιο πᾰρᾰλήγοιτο πᾰρᾰλήγοισθον πᾰρᾰληγοίσθην πᾰρᾰληγοίμεθᾰ πᾰρᾰλήγοισθε πᾰρᾰλήγοιντο
imperative   πᾰρᾰλήγου πᾰρᾰληγέσθω πᾰρᾰλήγεσθον πᾰρᾰληγέσθων   πᾰρᾰλήγεσθε πᾰρᾰληγέσθων
active middle/passive
infinitive πᾰρᾰλήγειν πᾰρᾰλήγεσθαι
participle m πᾰρᾰλήγων πᾰρᾰληγόμενος
f πᾰρᾰλήγουσᾰ πᾰρᾰληγομένη
n πᾰρᾰλῆγον πᾰρᾰληγόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.