λήγω

See also: λίγο

Ancient Greek

Alternative forms

  • λάγω (lágō) — Doric

Etymology

From the root of λᾰγᾰρός (lăgărós), Latin laxus, etc.

Pronunciation

 

Verb

λήγω • (lḗgō)

  1. (transitive) stay, abate
    1. construed with the genitive
  2. (more frequently intransitive) leave off, cease
    1. construed with the genitive
    2. construed with the dative
    3. construed with participles
    4. construed with prepositions
  3. (grammar, of a word) terminate
    1. construed with prepositions
    2. construed with the dative
  4. follow logically
  5. (of months) synonym of φθίνω (phthínō)

Conjugation

   Present: λήγω, λήγομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λήγω λήγεις λήγει λήγετον λήγετον λήγομεν λήγετε λήγουσῐ(ν)
subjunctive λήγω λήγῃς λήγῃ λήγητον λήγητον λήγωμεν λήγητε λήγωσῐ(ν)
optative λήγοιμῐ λήγοις λήγοι λήγοιτον ληγοίτην λήγοιμεν λήγοιτε λήγοιεν
imperative   λῆγε ληγέτω λήγετον ληγέτων   λήγετε ληγόντων
middle/
passive 		indicative λήγομαι λήγῃ / λήγει λήγεται λήγεσθον λήγεσθον ληγόμεθᾰ λήγεσθε λήγονται
subjunctive λήγωμαι λήγῃ λήγηται λήγησθον λήγησθον ληγώμεθᾰ λήγησθε λήγωνται
optative ληγοίμην λήγοιο λήγοιτο λήγοισθον ληγοίσθην ληγοίμεθᾰ λήγοισθε λήγοιντο
imperative   λήγου ληγέσθω λήγεσθον ληγέσθων   λήγεσθε ληγέσθων
active middle/passive
infinitive λήγειν λήγεσθαι
participle m λήγων ληγόμενος
f λήγουσᾰ ληγομένη
n λῆγον ληγόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔληγον, ἐληγόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔληγον ἔληγες ἔληγε(ν) ἐλήγετον ἐληγέτην ἐλήγομεν ἐλήγετε ἔληγον
middle/
passive 		indicative ἐληγόμην ἐλήγου ἐλήγετο ἐλήγεσθον ἐληγέσθην ἐληγόμεθᾰ ἐλήγεσθε ἐλήγοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: λήξω, λήξομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λήξω λήξεις λήξει λήξετον λήξετον λήξομεν λήξετε λήξουσῐ(ν)
optative λήξοιμῐ λήξοις λήξοι λήξοιτον ληξοίτην λήξοιμεν λήξοιτε λήξοιεν
middle indicative λήξομαι λήξῃ / λήξει λήξεται λήξεσθον λήξεσθον ληξόμεθᾰ λήξεσθε λήξονται
optative ληξοίμην λήξοιο λήξοιτο λήξοισθον ληξοίσθην ληξοίμεθᾰ λήξοισθε λήξοιντο
active middle
infinitive λήξειν λήξεσθαι
participle m λήξων ληξόμενος
f λήξουσᾰ ληξομένη
n λῆξον ληξόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔληξᾰ, ἐληξᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔληξᾰ ἔληξᾰς ἔληξε(ν) ἐλήξᾰτον ἐληξᾰ́την ἐλήξᾰμεν ἐλήξᾰτε ἔληξᾰν
subjunctive λήξω λήξῃς λήξῃ λήξητον λήξητον λήξωμεν λήξητε λήξωσῐ(ν)
optative λήξαιμῐ λήξειᾰς / λήξαις λήξειε(ν) / λήξαι λήξαιτον ληξαίτην λήξαιμεν λήξαιτε λήξειᾰν / λήξαιεν
imperative   λῆξον ληξᾰ́τω λήξᾰτον ληξᾰ́των   λήξᾰτε ληξᾰ́ντων
middle indicative ἐληξᾰ́μην ἐλήξω ἐλήξᾰτο ἐλήξᾰσθον ἐληξᾰ́σθην ἐληξᾰ́μεθᾰ ἐλήξᾰσθε ἐλήξᾰντο
subjunctive λήξωμαι λήξῃ λήξηται λήξησθον λήξησθον ληξώμεθᾰ λήξησθε λήξωνται
optative ληξαίμην λήξαιο λήξαιτο λήξαισθον ληξαίσθην ληξαίμεθᾰ λήξαισθε λήξαιντο
imperative   λῆξαι ληξᾰ́σθω λήξᾰσθον ληξᾰ́σθων   λήξᾰσθε ληξᾰ́σθων
active middle
infinitive λῆξαι λήξᾰσθαι
participle m λήξᾱς ληξᾰ́μενος
f λήξᾱσᾰ ληξᾰμένη
n λῆξᾰν ληξᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔλληξᾰ, ἐλληξᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔλληξᾰ ἔλληξᾰς ἔλληξε(ν) ἐλλήξᾰτον ἐλληξᾰ́την ἐλλήξᾰμεν ἐλλήξᾰτε ἔλληξᾰν
subjunctive λήξω,
λήξωμῐ 		λήξῃς,
λήξῃσθᾰ 		λήξῃ,
λήξῃσῐ 		λήξητον λήξητον λήξωμεν λήξητε λήξωσῐ(ν)
optative λήξαιμῐ λήξαις,
λήξαισθᾰ,
λήξειᾰς 		λήξειε(ν) / λήξαι ληξεῖτον ληξείτην ληξεῖμεν ληξεῖτε ληξεῖεν
imperative   λῆξον ληξᾰ́τω λήξᾰτον ληξᾰ́των   λήξᾰτε ληξᾰ́ντων
middle indicative ἐλληξᾰ́μην ἐλλήξᾰο ἐλλήξᾰτο ἐλλήξᾰσθον ἐλληξᾰ́σθην ἐλληξᾰ́με(σ)θᾰ ἐλλήξᾰσθε ἐλλήξᾰντο
subjunctive λήξωμαι λήξηαι λήξηται λήξησθον λήξησθον ληξώμε(σ)θᾰ λήξησθε λήξωνται
optative ληξαίμην λήξαιο λήξαιτο λήξαισθον ληξαίσθην ληξαίμε(σ)θᾰ λήξαισθε ληξαίᾰτο
imperative   λῆξαι ληξᾰ́σθω λήξᾰσθον ληξᾰ́σθων   λήξᾰσθε ληξᾰ́σθων
active middle
infinitive λῆξαι / ληξᾰ́μεν / ληξᾰμέναι λήξᾰσθαι
participle m λήξᾱς ληξᾰ́μενος
f λήξᾱσᾰ ληξᾰμένη
n λῆξᾰν ληξᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • ἀπολήγω (apolḗgō)
  • ἐκλήγω (eklḗgō)
  • ἐλλήγω (ellḗgō)
  • ἐπιλήγω (epilḗgō)
  • καταλήγω (katalḗgō)
  • λῆγον (lêgon)
  • μεταλήγω (metalḗgō)
  • παραλήγω (paralḗgō)
  • συλλήγω (sullḗgō)
  • ὑπολήγω (hupolḗgō)

References

  • “λήγω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
  • “λήγω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
  • “λήγω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
  • λήγω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
  • λήγω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
  • “λήγω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
  • λήγω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011

Greek

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈli.ɣo/
  • Hyphenation: λή‧γω
  • Homophone: λίγο (lígo)

Verb

λήγω • (lígo) (past έληξα, passive —, ppp ληγμένος)

  1. to terminate, end, expire
    Ο αγώνας έληξε ισόπαλος.
    O agónas élixe isópalos.
    The match ended in a draw.
    Μη την πιεις αυτή την μπίρα, έχει λήξει.
    Mi tin pieis aftí tin bíra, échei líxei.
    Do not drink this beer, it has expired.
  2. (grammar) to end
    Τα ρήματα που λήγουν σε -ίζω γράφονται με γιώτα.
    Ta rímata pou lígoun se -ízo gráfontai me gióta.
    Verbs ending in -ízo are written with an iota.

Conjugation

λήγω   (active forms only plus passive perfect participle)
Active voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg λήξω
2 sg λήγεις λήξεις
3 sg λήγει λήξει
1 pl λήγουμε, [‑ομε] λήξουμε, [‑ομε]
2 pl λήγετε λήξετε
3 pl λήγουν(ε) λήξουν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg έληγα έληξα
2 sg έληγες έληξες
3 sg έληγε έληξε
1 pl λήγαμε λήξαμε
2 pl λήγατε λήξατε
3 pl έληγαν, λήγαν(ε) έληξαν, λήξαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα ➤ θα λήξω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα λήγεις, … θα λήξεις, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … λήξει
  έχω, έχεις, … ληγμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		   είμαι, είσαι, … ληγμένος, ‑η, ‑ο ➤ (also passive voice)
Past perfect ➤   είχα, είχες, … λήξει
  είχα, είχες, … ληγμένο, ‑η, ‑ο 		   ήμουν, ήσουν, … ληγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … λήξει
  θα έχω, θα έχεις, … ληγμένο, ‑η, ‑ο 		   θα είμαι, θα είσαι, … ληγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg λήγε λήξε, (λήχ' 1)
2 pl λήγετε λήξτε, (λήχτε2)
Other forms
Active present participle ➤   declinable: λήγων, λήγουσα, λήγον
also see active past participle λήξας, λήξασα, λήξαν
indeclinable: λήγοντας ➤
Active perfect participle ➤   έχοντας λήξει ➤
Passive perfect participle ➤ ληγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form ➤   λήξει
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. λήχ' το ("end it!")
 2. Colloquial, rare
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • αληγής (aligís)
  • άληκτος (áliktos, “unexpired”)
  • απολήγω (apolígo)
  • καταλήγω (katalígo) (and related words)
  • ληγμένος (ligménos, “expired”, passive perfect participle)
  • λήγουσα f (lígousa, “ultima, last styllable”)
  • λήγων (lígon, active present participle), λήγουσα (lígousa), λήγον (lígon)
  • ληκτικός (liktikós)
  • λήξας (líxas, “who ended”, active past participle), λήξασα (líxasa), λήξαν (líxan)
  • λήξη f (líxi) (and compounds)
  • ληξίαρχος m (lixíarchos)
  • παραλήγουσα f (paralígousa, “penultima, second syllable from the end”)
  • προπαραλήγουσα f (proparalígousa, “antepenultima, third syllable from the end”)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.