παραμένοιμι

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.mé.noi̯.mi/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.raˈme.ny.mi/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.raˈme.ny.mi/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.raˈme.ny.mi/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.raˈme.ni.mi/

Verb

παραμένοιμι • (paraménoimi)

first-person singular present active optative of παραμένω (paraménō)