παραμείναι

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.měː.nai̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.raˈmi.nɛ/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.raˈmi.nɛ/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.raˈmi.ne/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.raˈmi.ne/

Verb

πᾰρᾰμείναι • (părămeínai)

third-person singular aorist active optative of παραμένω (paraménō)