παραμείναιεν

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.měː.nai̯.en/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.raˈmi.nɛ.en/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.raˈmi.nɛ.en/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.raˈmi.ne.en/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.raˈmi.ne.en/

Verb

πᾰρᾰμείναιεν • (părămeínaien)

third-person plural aorist active optative of παραμένω (paraménō)