παραμείναιμι

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.měː.nai̯.mi/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.raˈmi.nɛ.mi/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.raˈmi.nɛ.mi/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.raˈmi.ne.mi/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.raˈmi.ne.mi/

Verb

πᾰρᾰμείναιμῐ • (părămeínaimĭ)

first-person singular aorist active optative of παραμένω (paraménō)