παραμεμένηκε

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.me.mé.nɛː.ke/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.ra.meˈme.ne̝.ke/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.ra.meˈme.ni.ce/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.ra.meˈme.ni.ce/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.ra.meˈme.ni.ce/

Verb

πᾰρᾰμεμένηκε • (părămeménēke)

third-person singular perfect active indicative of παραμένω (paraménō)