παραμεμένηκεν

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.me.mé.nɛː.ken/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.ra.meˈme.ne̝.ken/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.ra.meˈme.ni.cen/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.ra.meˈme.ni.cen/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.ra.meˈme.ni.cen/

Verb

πᾰρᾰμεμένηκεν • (părămeménēken)

third-person singular perfect active indicative of παραμένω (paraménō) with movable nu