παραξενιά

παράξενος (paráxenos, “strange, weird”) +‎ -ιά (-iá).

• IPA^(key): /paɾakseˈɲa/
• Hyphenation: πα‧ρα‧ξε‧νιά

παραξενιά • (paraxeniá) f (plural παραξενιές)

1. (of a person) oddness, weirdness, eccentricity, quirk, idiosyncrasy, oddity (state of being different from the usual in behaviour; something odd)

   Όλοι οι άνθρωποι έχουν παραξενιές όταν γεράσουν.

   Óloi oi ánthropoi échoun paraxeniés ótan gerásoun.

   All people have quirks when they get old.

• ιδιαιτερότητα f (idiaiterótita, “peculiarity”)
• ιδιοτροπία f (idiotropía, “quirk”)

• παραξενιάζω (paraxeniázo, “to turn strange”)