παραφωνία
Greek
Etymology
Borrowed from French paraphonie.
Pronunciation
- IPA(key): [paɾafoˈnia]
- Hyphenation: πα‧ρα‧φω‧νί‧α
Noun
παραφωνία • (parafonía) f
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | παραφωνία (parafonía) | παραφωνίες (parafoníes) |
| genitive | παραφωνίας (parafonías) | παραφωνιών (parafonión) |
| accusative | παραφωνία (parafonía) | παραφωνίες (parafoníes) |
| vocative | παραφωνία (parafonía) | παραφωνίες (parafoníes) |
Derived terms
- παράφωνος (paráfonos, “dissonant, discordant”)
Related terms
- δυσαρμονία f (dysarmonía, “dissonance, disharmony”)
- ασυμφωνία f (asymfonía, “dissonance”)