παρεκτρέπω

Ancient Greek

Etymology

From παρα- (para-) +‎ ἐκ- (ek-) +‎ τρέπω (trépō).

Pronunciation

 

Verb

πᾰρεκτρέπω • (părektrépō)

  1. to turn aside, divert

Conjugation

   Present: πᾰρεκτρέπω, πᾰρεκτρέπομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πᾰρεκτρέπω πᾰρεκτρέπεις πᾰρεκτρέπει πᾰρεκτρέπετον πᾰρεκτρέπετον πᾰρεκτρέπομεν πᾰρεκτρέπετε πᾰρεκτρέπουσῐ(ν)
subjunctive πᾰρεκτρέπω πᾰρεκτρέπῃς πᾰρεκτρέπῃ πᾰρεκτρέπητον πᾰρεκτρέπητον πᾰρεκτρέπωμεν πᾰρεκτρέπητε πᾰρεκτρέπωσῐ(ν)
optative πᾰρεκτρέποιμῐ πᾰρεκτρέποις πᾰρεκτρέποι πᾰρεκτρέποιτον πᾰρεκτρεποίτην πᾰρεκτρέποιμεν πᾰρεκτρέποιτε πᾰρεκτρέποιεν
imperative   πᾰρέκτρεπε πᾰρεκτρεπέτω πᾰρεκτρέπετον πᾰρεκτρεπέτων   πᾰρεκτρέπετε πᾰρεκτρεπόντων
middle/
passive 		indicative πᾰρεκτρέπομαι πᾰρεκτρέπῃ / πᾰρεκτρέπει πᾰρεκτρέπεται πᾰρεκτρέπεσθον πᾰρεκτρέπεσθον πᾰρεκτρεπόμεθᾰ πᾰρεκτρέπεσθε πᾰρεκτρέπονται
subjunctive πᾰρεκτρέπωμαι πᾰρεκτρέπῃ πᾰρεκτρέπηται πᾰρεκτρέπησθον πᾰρεκτρέπησθον πᾰρεκτρεπώμεθᾰ πᾰρεκτρέπησθε πᾰρεκτρέπωνται
optative πᾰρεκτρεποίμην πᾰρεκτρέποιο πᾰρεκτρέποιτο πᾰρεκτρέποισθον πᾰρεκτρεποίσθην πᾰρεκτρεποίμεθᾰ πᾰρεκτρέποισθε πᾰρεκτρέποιντο
imperative   πᾰρεκτρέπου πᾰρεκτρεπέσθω πᾰρεκτρέπεσθον πᾰρεκτρεπέσθων   πᾰρεκτρέπεσθε πᾰρεκτρεπέσθων
active middle/passive
infinitive πᾰρεκτρέπειν πᾰρεκτρέπεσθαι
participle m πᾰρεκτρέπων πᾰρεκτρεπόμενος
f πᾰρεκτρέπουσᾰ πᾰρεκτρεπομένη
n πᾰρεκτρέπον πᾰρεκτρεπόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: πᾰρεξέτρεπον, πᾰρεξετρεπόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πᾰρεξέτρεπον πᾰρεξέτρεπες πᾰρεξέτρεπε(ν) πᾰρεξετρέπετον πᾰρεξετρεπέτην πᾰρεξετρέπομεν πᾰρεξετρέπετε πᾰρεξέτρεπον
middle/
passive 		indicative πᾰρεξετρεπόμην πᾰρεξετρέπου πᾰρεξετρέπετο πᾰρεξετρέπεσθον πᾰρεξετρεπέσθην πᾰρεξετρεπόμεθᾰ πᾰρεξετρέπεσθε πᾰρεξετρέποντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: πᾰρεκτρέψω, πᾰρεκτρέψομαι, πᾰρεκτραπήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πᾰρεκτρέψω πᾰρεκτρέψεις πᾰρεκτρέψει πᾰρεκτρέψετον πᾰρεκτρέψετον πᾰρεκτρέψομεν πᾰρεκτρέψετε πᾰρεκτρέψουσῐ(ν)
optative πᾰρεκτρέψοιμῐ πᾰρεκτρέψοις πᾰρεκτρέψοι πᾰρεκτρέψοιτον πᾰρεκτρεψοίτην πᾰρεκτρέψοιμεν πᾰρεκτρέψοιτε πᾰρεκτρέψοιεν
middle indicative πᾰρεκτρέψομαι πᾰρεκτρέψῃ / πᾰρεκτρέψει πᾰρεκτρέψεται πᾰρεκτρέψεσθον πᾰρεκτρέψεσθον πᾰρεκτρεψόμεθᾰ πᾰρεκτρέψεσθε πᾰρεκτρέψονται
optative πᾰρεκτρεψοίμην πᾰρεκτρέψοιο πᾰρεκτρέψοιτο πᾰρεκτρέψοισθον πᾰρεκτρεψοίσθην πᾰρεκτρεψοίμεθᾰ πᾰρεκτρέψοισθε πᾰρεκτρέψοιντο
passive indicative πᾰρεκτραπήσομαι πᾰρεκτραπήσῃ πᾰρεκτραπήσεται πᾰρεκτραπήσεσθον πᾰρεκτραπήσεσθον πᾰρεκτραπησόμεθᾰ πᾰρεκτραπήσεσθε πᾰρεκτραπήσονται
optative πᾰρεκτραπησοίμην πᾰρεκτραπήσοιο πᾰρεκτραπήσοιτο πᾰρεκτραπήσοισθον πᾰρεκτραπησοίσθην πᾰρεκτραπησοίμεθᾰ πᾰρεκτραπήσοισθε πᾰρεκτραπήσοιντο
active middle passive
infinitive πᾰρεκτρέψειν πᾰρεκτρέψεσθαι πᾰρεκτραπήσεσθαι
participle m πᾰρεκτρέψων πᾰρεκτρεψόμενος πᾰρεκτραπησόμενος
f πᾰρεκτρέψουσᾰ πᾰρεκτρεψομένη πᾰρεκτραπησομένη
n πᾰρεκτρέψον πᾰρεκτρεψόμενον πᾰρεκτραπησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: πᾰρεξέτρεψᾰ, πᾰρεξετρεψᾰ́μην, πᾰρεξετρέφθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πᾰρεξέτρεψᾰ πᾰρεξέτρεψᾰς πᾰρεξέτρεψε(ν) πᾰρεξετρέψᾰτον πᾰρεξετρεψᾰ́την πᾰρεξετρέψᾰμεν πᾰρεξετρέψᾰτε πᾰρεξέτρεψᾰν
subjunctive πᾰρεκτρέψω πᾰρεκτρέψῃς πᾰρεκτρέψῃ πᾰρεκτρέψητον πᾰρεκτρέψητον πᾰρεκτρέψωμεν πᾰρεκτρέψητε πᾰρεκτρέψωσῐ(ν)
optative πᾰρεκτρέψαιμῐ πᾰρεκτρέψειᾰς / πᾰρεκτρέψαις πᾰρεκτρέψειε(ν) / πᾰρεκτρέψαι πᾰρεκτρέψαιτον πᾰρεκτρεψαίτην πᾰρεκτρέψαιμεν πᾰρεκτρέψαιτε πᾰρεκτρέψειᾰν / πᾰρεκτρέψαιεν
imperative   πᾰρέκτρεψον πᾰρεκτρεψᾰ́τω πᾰρεκτρέψᾰτον πᾰρεκτρεψᾰ́των   πᾰρεκτρέψᾰτε πᾰρεκτρεψᾰ́ντων
middle indicative πᾰρεξετρεψᾰ́μην πᾰρεξετρέψω πᾰρεξετρέψᾰτο πᾰρεξετρέψᾰσθον πᾰρεξετρεψᾰ́σθην πᾰρεξετρεψᾰ́μεθᾰ πᾰρεξετρέψᾰσθε πᾰρεξετρέψᾰντο
subjunctive πᾰρεκτρέψωμαι πᾰρεκτρέψῃ πᾰρεκτρέψηται πᾰρεκτρέψησθον πᾰρεκτρέψησθον πᾰρεκτρεψώμεθᾰ πᾰρεκτρέψησθε πᾰρεκτρέψωνται
optative πᾰρεκτρεψαίμην πᾰρεκτρέψαιο πᾰρεκτρέψαιτο πᾰρεκτρέψαισθον πᾰρεκτρεψαίσθην πᾰρεκτρεψαίμεθᾰ πᾰρεκτρέψαισθε πᾰρεκτρέψαιντο
imperative   πᾰρέκτρεψαι πᾰρεκτρεψᾰ́σθω πᾰρεκτρέψᾰσθον πᾰρεκτρεψᾰ́σθων   πᾰρεκτρέψᾰσθε πᾰρεκτρεψᾰ́σθων
passive indicative πᾰρεξετρέφθην πᾰρεξετρέφθης πᾰρεξετρέφθη πᾰρεξετρέφθητον πᾰρεξετρεφθήτην πᾰρεξετρέφθημεν πᾰρεξετρέφθητε πᾰρεξετρέφθησᾰν
subjunctive πᾰρεκτρεφθῶ πᾰρεκτρεφθῇς πᾰρεκτρεφθῇ πᾰρεκτρεφθῆτον πᾰρεκτρεφθῆτον πᾰρεκτρεφθῶμεν πᾰρεκτρεφθῆτε πᾰρεκτρεφθῶσῐ(ν)
optative πᾰρεκτρεφθείην πᾰρεκτρεφθείης πᾰρεκτρεφθείη πᾰρεκτρεφθεῖτον / πᾰρεκτρεφθείητον πᾰρεκτρεφθείτην / πᾰρεκτρεφθειήτην πᾰρεκτρεφθεῖμεν / πᾰρεκτρεφθείημεν πᾰρεκτρεφθεῖτε / πᾰρεκτρεφθείητε πᾰρεκτρεφθεῖεν / πᾰρεκτρεφθείησᾰν
imperative   πᾰρεκτρέφθητῐ πᾰρεκτρεφθήτω πᾰρεκτρέφθητον πᾰρεκτρεφθήτων   πᾰρεκτρέφθητε πᾰρεκτρεφθέντων
active middle passive
infinitive πᾰρεκτρέψαι πᾰρεκτρέψᾰσθαι πᾰρεκτρεφθῆναι
participle m πᾰρεκτρέψᾱς πᾰρεκτρεψᾰ́μενος πᾰρεκτρεφθείς
f πᾰρεκτρέψᾱσᾰ πᾰρεκτρεψᾰμένη πᾰρεκτρεφθεῖσᾰ
n πᾰρεκτρέψᾰν πᾰρεκτρεψᾰ́μενον πᾰρεκτρεφθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: πᾰρεξἐτράφθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative πᾰρεξἐτράφθην πᾰρεξἐτράφθης πᾰρεξἐτράφθη πᾰρεξἐτράφθητον πᾰρεξἐτραφθήτην πᾰρεξἐτράφθημεν πᾰρεξἐτράφθητε πᾰρεξἐτράφθησᾰν
subjunctive πᾰρεκτραφθῶ πᾰρεκτραφθῇς πᾰρεκτραφθῇ πᾰρεκτραφθῆτον πᾰρεκτραφθῆτον πᾰρεκτραφθῶμεν πᾰρεκτραφθῆτε πᾰρεκτραφθῶσῐ(ν)
optative πᾰρεκτραφθείην πᾰρεκτραφθείης πᾰρεκτραφθείη πᾰρεκτραφθεῖτον / πᾰρεκτραφθείητον πᾰρεκτραφθείτην / πᾰρεκτραφθειήτην πᾰρεκτραφθεῖμεν / πᾰρεκτραφθείημεν πᾰρεκτραφθεῖτε / πᾰρεκτραφθείητε πᾰρεκτραφθεῖεν / πᾰρεκτραφθείησᾰν
imperative   πᾰρεκτράφθητῐ πᾰρεκτραφθήτω πᾰρεκτράφθητον πᾰρεκτραφθήτων   πᾰρεκτράφθητε πᾰρεκτραφθέντων
passive
infinitive πᾰρεκτραφθῆναι
participle m πᾰρεκτραφθείς
f πᾰρεκτραφθεῖσᾰ
n πᾰρεκτραφθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: πᾰρεξέτρᾰπον, πᾰρεξετρᾰπόμην, πᾰρεξετρᾰ́πην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πᾰρεξέτρᾰπον πᾰρεξέτρᾰπες πᾰρεξέτρᾰπε(ν) πᾰρεξετρᾰ́πετον πᾰρεξετρᾰπέτην πᾰρεξετρᾰ́πομεν πᾰρεξετρᾰ́πετε πᾰρεξέτρᾰπον
subjunctive πᾰρεκτρᾰ́πω πᾰρεκτρᾰ́πῃς πᾰρεκτρᾰ́πῃ πᾰρεκτρᾰ́πητον πᾰρεκτρᾰ́πητον πᾰρεκτρᾰ́πωμεν πᾰρεκτρᾰ́πητε πᾰρεκτρᾰ́πωσῐ(ν)
optative πᾰρεκτρᾰ́ποιμῐ πᾰρεκτρᾰ́ποις πᾰρεκτρᾰ́ποι πᾰρεκτρᾰ́ποιτον πᾰρεκτρᾰποίτην πᾰρεκτρᾰ́ποιμεν πᾰρεκτρᾰ́ποιτε πᾰρεκτρᾰ́ποιεν
imperative   πᾰρέκτρᾰπε πᾰρεκτρᾰπέτω πᾰρεκτρᾰ́πετον πᾰρεκτρᾰπέτων   πᾰρεκτρᾰ́πετε πᾰρεκτρᾰπόντων
middle indicative πᾰρεξετρᾰπόμην πᾰρεξετρᾰ́που πᾰρεξετρᾰ́πετο πᾰρεξετρᾰ́πεσθον πᾰρεξετρᾰπέσθην πᾰρεξετρᾰπόμεθᾰ πᾰρεξετρᾰ́πεσθε πᾰρεξετρᾰ́ποντο
subjunctive πᾰρεκτρᾰ́πωμαι πᾰρεκτρᾰ́πῃ πᾰρεκτρᾰ́πηται πᾰρεκτρᾰ́πησθον πᾰρεκτρᾰ́πησθον πᾰρεκτρᾰπώμεθᾰ πᾰρεκτρᾰ́πησθε πᾰρεκτρᾰ́πωνται
optative πᾰρεκτρᾰποίμην πᾰρεκτρᾰ́ποιο πᾰρεκτρᾰ́ποιτο πᾰρεκτρᾰ́ποισθον πᾰρεκτρᾰποίσθην πᾰρεκτρᾰποίμεθᾰ πᾰρεκτρᾰ́ποισθε πᾰρεκτρᾰ́ποιντο
imperative   πᾰρεκτρᾰποῦ πᾰρεκτρᾰπέσθω πᾰρεκτρᾰ́πεσθον πᾰρεκτρᾰπέσθων   πᾰρεκτρᾰ́πεσθε πᾰρεκτρᾰπέσθων
passive indicative πᾰρεξετρᾰ́πην πᾰρεξετρᾰ́πης πᾰρεξετρᾰ́πη πᾰρεξετρᾰ́πητον πᾰρεξετρᾰπήτην πᾰρεξετρᾰ́πημεν πᾰρεξετρᾰ́πητε πᾰρεξετρᾰ́πησᾰν
subjunctive πᾰρεκτρᾰπῶ πᾰρεκτρᾰπῇς πᾰρεκτρᾰπῇ πᾰρεκτρᾰπῆτον πᾰρεκτρᾰπῆτον πᾰρεκτρᾰπῶμεν πᾰρεκτρᾰπῆτε πᾰρεκτρᾰπῶσῐ(ν)
optative πᾰρεκτρᾰπείην πᾰρεκτρᾰπείης πᾰρεκτρᾰπείη πᾰρεκτρᾰπεῖτον / πᾰρεκτρᾰπείητον πᾰρεκτρᾰπείτην / πᾰρεκτρᾰπειήτην πᾰρεκτρᾰπεῖμεν / πᾰρεκτρᾰπείημεν πᾰρεκτρᾰπεῖτε / πᾰρεκτρᾰπείητε πᾰρεκτρᾰπεῖεν / πᾰρεκτρᾰπείησᾰν
imperative   πᾰρεκτρᾰ́πηθῐ πᾰρεκτρᾰπήτω πᾰρεκτρᾰ́πητον πᾰρεκτρᾰπήτων   πᾰρεκτρᾰ́πητε πᾰρεκτρᾰπέντων
active middle passive
infinitive πᾰρεκτρᾰπεῖν πᾰρεκτρᾰπέσθαι πᾰρεκτρᾰπῆναι
participle m πᾰρεκτρᾰπών πᾰρεκτρᾰπόμενος πᾰρεκτρᾰπείς
f πᾰρεκτρᾰποῦσᾰ πᾰρεκτρᾰπομένη πᾰρεκτρᾰπεῖσᾰ
n πᾰρεκτρᾰπόν πᾰρεκτρᾰπόμενον πᾰρεκτρᾰπέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πᾰρεκτέτροφᾰ, πᾰρεκτέτραμμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πᾰρεκτέτροφᾰ πᾰρεκτέτροφᾰς πᾰρεκτέτροφε(ν) πᾰρεκτετρόφᾰτον πᾰρεκτετρόφᾰτον πᾰρεκτετρόφᾰμεν πᾰρεκτετρόφᾰτε πᾰρεκτετρόφᾱσῐ(ν)
subjunctive πᾰρεκτετρόφω πᾰρεκτετρόφῃς πᾰρεκτετρόφῃ πᾰρεκτετρόφητον πᾰρεκτετρόφητον πᾰρεκτετρόφωμεν πᾰρεκτετρόφητε πᾰρεκτετρόφωσῐ(ν)
optative πᾰρεκτετρόφοιμῐ / πᾰρεκτετροφοίην πᾰρεκτετρόφοις / πᾰρεκτετροφοίης πᾰρεκτετρόφοι / πᾰρεκτετροφοίη πᾰρεκτετρόφοιτον πᾰρεκτετροφοίτην πᾰρεκτετρόφοιμεν πᾰρεκτετρόφοιτε πᾰρεκτετρόφοιεν
imperative   πᾰρεκτέτροφε πᾰρεκτετροφέτω πᾰρεκτετρόφετον πᾰρεκτετροφέτων   πᾰρεκτετρόφετε πᾰρεκτετροφόντων
middle/
passive 		indicative πᾰρεκτέτραμμαι πᾰρεκτέτραψαι πᾰρεκτέτραπται πᾰρεκτέτραφθον πᾰρεκτέτραφθον πᾰρεκτετράμμεθᾰ πᾰρεκτέτραφθε πᾰρεκτετράφᾰται
subjunctive πᾰρεκτετραμμένος ὦ πᾰρεκτετραμμένος ᾖς πᾰρεκτετραμμένος ᾖ πᾰρεκτετραμμένω ἦτον πᾰρεκτετραμμένω ἦτον πᾰρεκτετραμμένοι ὦμεν πᾰρεκτετραμμένοι ἦτε πᾰρεκτετραμμένοι ὦσῐ(ν)
optative πᾰρεκτετραμμένος εἴην πᾰρεκτετραμμένος εἴης πᾰρεκτετραμμένος εἴη πᾰρεκτετραμμένω εἴητον / εἶτον πᾰρεκτετραμμένω εἰήτην / εἴτην πᾰρεκτετραμμένοι εἴημεν / εἶμεν πᾰρεκτετραμμένοι εἴητε / εἶτε πᾰρεκτετραμμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   πᾰρεκτέτραψο πᾰρεκτετράφθω πᾰρεκτέτραφθον πᾰρεκτετράφθων   πᾰρεκτέτραφθε πᾰρεκτετράφθων
active middle/passive
infinitive πᾰρεκτετροφέναι πᾰρεκτετρᾶφθαι
participle m πᾰρεκτετροφώς πᾰρεκτετραμμένος
f πᾰρεκτετροφυῖᾰ πᾰρεκτετραμμένη
n πᾰρεκτετροφός πᾰρεκτετραμμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: πᾰρεξετετρόφειν / πᾰρεξετετρόφη, πᾰρεξετετράμμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πᾰρεξετετρόφειν / πᾰρεξετετρόφη πᾰρεξετετρόφεις / πᾰρεξετετρόφης πᾰρεξετετρόφει(ν) πᾰρεξετετρόφετον πᾰρεξετετροφέτην πᾰρεξετετρόφεμεν πᾰρεξετετρόφετε πᾰρεξετετρόφεσᾰν
middle/
passive 		indicative πᾰρεξετετράμμην πᾰρεξετέτραψο πᾰρεξετέτραπτο πᾰρεξετέτραφθον πᾰρεξετετράφθην πᾰρεξετετράμμεθᾰ πᾰρεξετέτραφθε πᾰρεξετετράφᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • παρεκτροπή (parektropḗ)

Descendants

  • Greek: παρεκτρέπω (parektrépo)

Further reading

Greek

Etymology

Learned from Ancient Greek πᾰρεκτρέπω (părektrépō, “turn aside”). By surface analysis, παρ- (“near”) +‎ εκ- (“from, away”) +‎ τρέπω (“turn”).

Pronunciation

  • IPA(key): /pa.ɾekˈtɾe.po/
  • Hyphenation: πα‧ρεκ‧τρέ‧πω

Verb

παρεκτρέπω • (parektrépo) (past παρεξέτρεψα, passive παρεκτρέπομαι)

  1. to lead astray, swerve aside
  2. (passive voice) to go astray, exceed the bounds, behave improperly

Usage notes

Conjugation

παρεκτρέπω   παρεκτρέπομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg παρεκτρέψω παρεκτρέπομαι παρεκτραπώ
2 sg παρεκτρέπεις παρεκτρέψεις παρεκτρέπεσαι παρεκτραπείς
3 sg παρεκτρέπει παρεκτρέψει παρεκτρέπεται παρεκτραπεί
1 pl παρεκτρέπουμε, [‑ομε] παρεκτρέψουμε, [‑ομε] παρεκτρεπόμαστε παρεκτραπούμε
2 pl παρεκτρέπετε παρεκτρέψετε παρεκτρέπεστε, παρεκτρεπόσαστε παρεκτραπείτε
3 pl παρεκτρέπουν(ε) παρεκτρέψουν(ε) παρεκτρέπονται παρεκτραπούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg παρεξέτρεπα παρεξέτρεψα παρεκτρεπόμουν(α) παρεκτράπηκα, [{παρεξετράπην}]1
2 sg παρεξέτρεπες παρεξέτρεψες παρεκτρεπόσουν(α) παρεκτράπηκες, [{παρεξετράπης}]
3 sg παρεξέτρεπε παρεξέτρεψε παρεκτρεπόταν(ε) παρεκτράπηκε, {παρεξετράπη}
1 pl παρεκτρέπαμε παρεκτρέψαμε παρεκτρεπόμασταν, (‑όμαστε) παρεκτραπήκαμε, [{παρεξετράπημεν}]
2 pl παρεκτρέπατε παρεκτρέψατε παρεκτρεπόσασταν, (‑όσαστε) παρεκτραπήκατε, [{παρεξετράπητε}]
3 pl παρεξέτρεπαν, παρεκτρέπαν(ε) παρεξέτρεψαν, παρεκτρέψαν(ε) παρεκτρέπονταν, (παρεκτρεπόντουσαν) παρεκτράπηκαν, παρεκτραπήκαν(ε), {[παρ[εξετράπησαν]]}
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα παρεκτρέψω ➤ θα παρεκτρέπομαι ➤ θα παρεκτραπώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα παρεκτρέπεις, … θα παρεκτρέψεις, … θα παρεκτρέπεσαι, … θα παρεκτραπείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … παρεκτρέψει   έχω, έχεις, … παρεκτραπεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … παρεκτρέψει   είχα, είχες, … παρεκτραπεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … παρεκτρέψει   θα έχω, θα έχεις, … παρεκτραπεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg (παρέκτρεπε) παρέκτρεψε — παρεκτρέψου
2 pl παρεκτρέπετε παρεκτρέψτε παρεκτρέπεστε παρεκτραπείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ παρεκτρέποντας ➤ παρεκτρεπόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας παρεκτρέψει ➤ —
Nonfinite form➤ παρεκτρέψει παρεκτραπεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Formal passive forms, as in the ancient aorist παρεξετράπην from the conjugation of παρεκτρέπω. In Modern Greek, used in the 3rd persons (all persons included here, for reference).
 • Also, formal passive past participle παρεκτραπείς (parektrapeís), παρεκτραπείσα (parektrapeísa), παρεκτραπέν (parektrapén)
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

  • παρεκτραπείς (parektrapeís, “diverted”, participle) (learned), παρεκτραπείσα (parektrapeísa), παρεκτραπέν (parektrapén)
  • εκτρέπω (ektrépo, “deviate”)
  • έκτροπος (éktropos, “improper”)
  • παρεκτροπή f (parektropí, “deviation; aberration”)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.