εκτρέπω

See also: ἐκτρέπω

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek ἐκτρέπω (ektrépō). By surface analysis, εκ- (“from, away”) +‎ τρέπω (“turn”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ekˈtɾe.po/
  • Hyphenation: εκ‧τρέ‧πω

Verb

εκτρέπω • (ektrépo) (past εξέτρεψα, passive εκτρέπομαι)

  1. to deflect, divert
  2. to lead astray, swerve

Conjugation

εκτρέπω   εκτρέπομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg εκτρέψω εκτρέπομαι εκτραπώ
2 sg εκτρέπεις εκτρέψεις εκτρέπεσαι εκτραπείς
3 sg εκτρέπει εκτρέψει εκτρέπεται εκτραπεί
1 pl εκτρέπουμε, [‑ομε] εκτρέψουμε, [‑ομε] εκτρεπόμαστε εκτραπούμε
2 pl εκτρέπετε εκτρέψετε εκτρέπεστε, εκτρεπόσαστε εκτραπείτε
3 pl εκτρέπουν(ε) εκτρέψουν(ε) εκτρέπονται εκτραπούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg εξέτρεπα εξέτρεψα εκτρεπόμουν(α) εκτράπηκα1, [{εξετράπην}]
2 sg εξέτρεπες εξέτρεψες εκτρεπόσουν(α) εκτράπηκες, [{εξετράπης}]
3 sg εξέτρεπε εξέτρεψε εκτρεπόταν(ε) εκτράπηκε, {εξετράπη}
1 pl εκτρέπαμε εκτρέψαμε εκτρεπόμασταν, (‑όμαστε) εκτραπήκαμε, [{εξετράπημεν}]
2 pl εκτρέπατε εκτρέψατε εκτρεπόσασταν, (‑όσαστε) εκτραπήκατε, [{εξετράπητε}]
3 pl εξέτρεπαν, εκτρέπαν(ε) εξέτρεψαν, εκτρέψαν(ε) εκτρέπονταν, (εκτρεπόντουσαν) εκτράπηκαν, εκτραπήκαν(ε), {εξετράπησαν}
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα εκτρέψω ➤ θα εκτρέπομαι ➤ θα εκτραπώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα εκτρέπεις, … θα εκτρέψεις, … θα εκτρέπεσαι, … θα εκτραπείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … εκτρέψει   έχω, έχεις, … εκτραπεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … εκτρέψει   είχα, είχες, … εκτραπεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … εκτρέψει   θα έχω, θα έχεις, … εκτραπεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg (έκτρεπε) έκτρεψε — εκτρέψου
2 pl εκτρέπετε εκτρέψτε εκτρέπεστε εκτραπείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ εκτρέποντας ➤ εκτρεπόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας εκτρέψει ➤ —
Nonfinite form➤ εκτρέψει εκτραπεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Rare passive past forms.
 • Also, formal passive past participle εκτραπείς (ektrapeís), εκτραπείσα (ektrapeísa), εκτραπέν (ektrapén)
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

  • εκτραπείς (ektrapeís, “diverted”, participle) (learned), εκτραπείσα (ektrapeísa), εκτραπέν (ektrapén)
  • εκτρεπόμενος (ektrepómenos, “diverting”, participle)
  • έκτροπα n pl (éktropa)
  • εκτροπή f (ektropí, “deviation”)
  • έκτροπος (éktropos, “improper”)
  • παρεκτροπή f (parektropí, “deviation; aberration”)
  • παρεκτρέπω (parektrépo)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.