παρεμένετον

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.re.mé.ne.ton/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.reˈme.ne.ton/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.reˈme.ne.ton/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.reˈme.ne.ton/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.reˈme.ne.ton/

Verb

παρεμένετον • (pareméneton)

second-person dual imperfect active indicative of παραμένω (paraménō)