παρθένε

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /par.tʰé.ne/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /parˈtʰe.ne/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /parˈθe.ne/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /parˈθe.ne/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /parˈθe.ne/

Adjective

παρθένε • (parthéne)

masculine/feminine vocative singular of παρθένος (parthénos)

Noun

παρθένε • (parthéne)

vocative singular of παρθένος (parthénos)