παρθένος
See also: Παρθένος
Ancient Greek
Alternative forms
- παρσένος (parsénos) — Laconian
Etymology
Conventionally reconstructed from Proto-Hellenic *parsteno-, from Proto-Indo-European *pr̥-stén-o-s (with development of PIE *-rst- > Greek -ρθ- (-rth-)), from *pstḗn (“breast”).[1]
Etruscan 𐌚𐌀𐌓𐌈𐌀𐌍𐌀 (farθana), 𐌚𐌀𐌓𐌈𐌍𐌄 (farθne, “virgin, maiden”) is usually explained as a loanword from Greek.
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /par.tʰé.nos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /parˈtʰe.nos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /parˈθe.nos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /parˈθe.nos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /parˈθe.nos/
Adjective
παρθένος • (parthénos) m or f (neuter παρθένον); second declension
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | παρθένος parthénos |
παρθένον parthénon |
παρθένω parthénō |
παρθένω parthénō |
παρθένοι parthénoi |
παρθένᾰ parthénă | ||||||||
| Genitive | παρθένου parthénou |
παρθένου parthénou |
παρθένοιν parthénoin |
παρθένοιν parthénoin |
παρθένων parthénōn |
παρθένων parthénōn | ||||||||
| Dative | παρθένῳ parthénōi |
παρθένῳ parthénōi |
παρθένοιν parthénoin |
παρθένοιν parthénoin |
παρθένοις parthénois |
παρθένοις parthénois | ||||||||
| Accusative | παρθένον parthénon |
παρθένον parthénon |
παρθένω parthénō |
παρθένω parthénō |
παρθένους parthénous |
παρθένᾰ parthénă | ||||||||
| Vocative | παρθένε parthéne |
παρθένον parthénon |
παρθένω parthénō |
παρθένω parthénō |
παρθένοι parthénoi |
παρθένᾰ parthénă | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| παρθένως parthénōs |
παρθενώτερος parthenṓteros |
παρθενώτᾰτος parthenṓtătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Synonyms
- παρθένῐος (parthénĭos)
Noun
παρθένος • (parthénos) f (genitive παρθένου); second declension
- young, unmarried woman; maiden
- virgin
- pupil
- epithet of various goddesses, most commonly of Athena
- (in the plural) Parthenon
- (astrology) the constellation Virgo
Usage notes
Παρθένος (Parthénos) was sometimes used as a masculine noun to denote a young, unmarried man in later Greek.
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ παρθένος hē parthénos |
τὼ παρθένω tṑ parthénō |
αἱ παρθένοι hai parthénoi | ||||||||||
| Genitive | τῆς παρθένου tês parthénou |
τοῖν παρθένοιν toîn parthénoin |
τῶν παρθένων tôn parthénōn | ||||||||||
| Dative | τῇ παρθένῳ tēî parthénōi |
τοῖν παρθένοιν toîn parthénoin |
ταῖς παρθένοις taîs parthénois | ||||||||||
| Accusative | τὴν παρθένον tḕn parthénon |
τὼ παρθένω tṑ parthénō |
τᾱ̀ς παρθένους tā̀s parthénous | ||||||||||
| Vocative | παρθένε parthéne |
παρθένω parthénō |
παρθένοι parthénoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Derived terms
- παρθενεία (partheneía)
- παρθένεια (parthéneia)
- παρθένειος (parthéneios)
- παρθένευμα (parthéneuma)
- παρθένευσις (parthéneusis)
- παρθενεύω (partheneúō)
- παρθενεών (partheneṓn)
- παρθένη (parthénē)
- παρθένην (parthénēn)
- παρθενία (parthenía)
- παρθένια (parthénia)
- Παρθενιανός (Parthenianós)
- παρθενίας (parthenías)
- παρθενική (parthenikḗ)
- παρθενικός (parthenikós)
- παρθένιον (parthénion)
- παρθένιος (parthénios)
- παρθενίς (parthenís)
- παρθενισκάριον (partheniskárion)
- παρθενοκόμος (parthenokómos)
- παρθενοκτονία (parthenoktonía)
- παρθενοκτόνος (parthenoktónos)
- Παρθενόπη (Parthenópē)
- παρθενοπίπης (parthenopípēs)
- παρθενόσφαγος (parthenósphagos)
- παρθενοτροφέω (parthenotrophéō)
- παρθενοτροφητέον (parthenotrophētéon)
- παρθενόχρως (parthenókhrōs)
- παρθενώδης (parthenṓdēs)
- παρθενών (parthenṓn)
- παρθενωπός (parthenōpós)
- ψευδοπάρθενος (pseudopárthenos)
Descendants
References
- ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “παρθένος”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1153
Further reading
- “παρθένος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “παρθένος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- “παρθένος”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- παρθένος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- παρθένος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- “παρθένος”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- G3933 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
- παρθένος in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
Greek
Etymology
From Ancient Greek παρθένος (parthénos).
Pronunciation
- IPA(key): /paɾˈθe.nos/
- Hyphenation: παρ‧θέ‧νος
Adjective
παρθένος • (parthénos) m (feminine παρθένα or παρθένος, neuter παρθένο)
- virgin
- pure, unadulterated
- έξτρα παρθένο ελαιόλαδο ― éxtra parthéno elaiólado ― extra virgin olive oil
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | παρθένος (parthénos) | παρθένα (parthéna) | παρθένο (parthéno) | παρθένοι (parthénoi) | παρθένες (parthénes) | παρθένα (parthéna) | |
| genitive | παρθένου (parthénou) | παρθένας (parthénas) | παρθένου (parthénou) | παρθένων (parthénon) | παρθένων (parthénon) | παρθένων (parthénon) | |
| accusative | παρθένο (parthéno) | παρθένα (parthéna) | παρθένο (parthéno) | παρθένους (parthénous) | παρθένες (parthénes) | παρθένα (parthéna) | |
| vocative | παρθένε (parthéne) | παρθένα (parthéna) | παρθένο (parthéno) | παρθένοι (parthénoi) | παρθένες (parthénes) | παρθένα (parthéna) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο παρθένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο παρθένος, etc.)
Related terms
- απάρθενος (apárthenos, “virgin”, adjective)
- παρθένα f (parthéna, “virgin”)
- παρθενιά f (partheniá, “virginity”)
- παρθενογένεση f (parthenogénesi, “parthenogenesis”)
- Παρθένος f (Parthénos, “Virgo”)
Noun
παρθένος • (parthénos) f (plural παρθένοι)