πειθομέναιν

See also: πειθομέναις and πειθόμεναι

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /peː.tʰo.mé.nai̯n/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pi.tʰoˈme.nɛn/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pi.θoˈme.nɛn/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pi.θoˈme.nen/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pi.θoˈme.nen/

Participle

πειθομέναιν • (peithoménain)

genitive/dative dual feminine of πειθόμενος (peithómenos)