πειθομένης

See also: πειθόμενης

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /peː.tʰo.mé.nɛːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pi.tʰoˈme.ne̝s/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pi.θoˈme.nis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pi.θoˈme.nis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pi.θoˈme.nis/

Participle

πειθομένης • (peithoménēs)

genitive singular feminine of πειθόμενος (peithómenos)