πειθομένων

See also: πειθόμενων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /peː.tʰo.mé.nɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pi.tʰoˈme.non/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pi.θoˈme.non/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pi.θoˈme.non/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pi.θoˈme.non/

Participle

πειθομένων • (peithoménōn)

genitive plural masculine/feminine/neuter of πειθόμενος (peithómenos)