πειθόμενε

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /peː.tʰó.me.ne/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /piˈtʰo.me.ne/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /piˈθo.me.ne/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /piˈθo.me.ne/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /piˈθo.me.ne/

Participle

πειθόμενε • (peithómene)

vocative singular masculine of πειθόμενος (peithómenos)

Greek

Pronunciation

IPA^(key): /piˈθomene/
Hyphenation: πει‧θό‧με‧νε

Participle

πειθόμενε • (peithómene)

vocative masculine singular of πειθόμενος (peithómenos)